ابن ابی حجله، احمد (تلمسان ۷۲۵ـ۷۷۶ق)
ابن ابی حَجَله، احمد (تِلِمسان ۷۲۵ـ۷۷۶ق)
تذکره‌نویس، شاعر و ادیب عرب افریقایی. در دورۀ ممالکِ بحری می‌زیست و به تذکره‌نویسی و شاعری اشتغال داشت و در اواخر عمر رئیس مجمع صوفیان در حوالی قاهره بود، لیکن نقش تصوف در آثار او ناچیز است. مشهورترین تألیف ابن ابی حجله، دیوان‌الشباب، مجموعه‌ای از داستان‌ها و اشعار عاشقانه است. از دیگر آثارش: سُلَوۀالحزین فی موت‌البنین، از نخستین آثار مکتوب در موضوع تسلای خاطر فرزند مردگان؛ انموذج القتال فی لعب الشطرنج.