سزر، امه (۱۹۱۳ـ۲۰۰۸)
سزر، امه (۱۹۱۳ـ۲۰۰۸)(Cesaire, Aime)
| امه سزر Aime Cesaire | |
|---|---|
| زادروز |
1913م |
| درگذشت | 2008م |
| ملیت | مارتینیکی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه سوربون |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر، نمایش‌نامه‌نویس و سیاستمدار |
| آثار |
گلوی پارۀ آفتاب (1948) تراژدی شاه کریستوف (۱۹۶۳)؛ فصلی در کنگو (۱۹۶۶)؛ طوفان (۱۹۶۹) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب، تئاتر |
شاعر، نمایش‌نامه‌نویس، و سیاستمدار مارتینیکی، و پدر جنبش نگریتود[۱]، جنبشی در میان نویسندگان فرانسوی‌زبان سیاه‌پوست با هدف گرامی‌داشت هویت و فرهنگ سنتی افریقایی. تحصیلات خود را در دانشگاه سوربون[۲] به‌انجام رساند و در پاریس با نویسندگان سیاه‌پوست دیگری ازجمله لئوپولد سدار سنگور[۳] از سنگال[۴] و لئون گونتران داما[۵] از گویان فرانسه[۶] آشنا شد. با آن‌ها در اشعار و مقالاتی به ستایش از آداب و رسوم افریقایی پرداخت و کوشید افکار کلیشه‌ای دربارۀ مردم افریقا را تصحیح کند. در جنبش‌های بازیابی استقلال مستعمرات فرانسه در افریقا فعالانه شرکت جست. در دهۀ ۱۹۴۰ به زادگاهش بازگشت و سال‌ها شهردار فور دو فرانس[۷]، پایتخت مارتینیک[۸]، و نمایندۀ کشور در مجلس ملی فرانسه بود. در شعر بلند بازگشت به سرزمین مادری[۹] (۱۹۳۹)، اصطلاح نگریتود را ساخت و این شعر به‌سرعت از آثار کلاسیک در اعتقاد به هویت مستقل برای فرهنگ سیاه‌پوستان شد. او در این شعر و همچنین در دفتر شعر گلوی پارۀ آفتاب[۱۰] (۱۹۴۸)، مبارزۀ فرانسه با فرهنگ‌های بومی مستعمراتش را به‌شدت محکوم کرد. سزر نمایش‌نامه‌های بسیاری نیز با مضمون قدرت، استعمارستیزی، و هویت سیاهان نوشت که ازجملۀ آن‌هاست: تراژدی شاه کریستوف[۱۱] (۱۹۶۳)؛ فصلی در کنگو[۱۲] (۱۹۶۶)؛ طوفان[۱۳] (۱۹۶۹).