آنتونی و کلئوپاترا
آنتونی و کلئوپاترا (Antony and Cleopatra)
نمایش‌نامه‌ای تراژیک، به نظم و نثر، در پنج پرده، نوشتۀ ویلیام شکسپیر[۱]، به زبان انگلیسی، نوشته شده در حدود ۱۶۰۶ـ۱۶۰۷، نخستین اجرا در ۱۶۰۷، نخستین چاپ در ۱۹۲۳. مارکوس آنتونیوس[۲]، سردار رومی، در اسکندریه به زنی زیبارو، کلئوپاترا، دل می‌بندد. در همین هنگام به سبب مرگ همسرش، فولویا[۳]، و برخی حوادث سیاسی، ناگزیر اسکندریه را ترک می‌کند و به رم[۴] بازمی‌گردد، و با زنی به نام اوکتاویا[۵] پیوند زناشویی می‌بندد. وصلت این دو دیری نمی‌پاید و آنتونیوس به اسکندریه بازمی‌گردد و گرفتار در بند شهوتی کور، با کلئوپاترا، که از او به‌سبب ازدواج با اوکتاویا کینه به دل گرفته است، درمی‌آمیزد. آنتونیوس درپی نبردی با اوکتاویانوس[۶]، برادر اوکتاویا، با شنیدن خبر کذب درگذشت کلئوپاترا، دست به خودکشی می‌زند و در آغوش معشوق خود جان می‌سپارد. کلئوپاترا نیز خود را بر سَر جنازۀ آنتونیوس به نیش افعی می‌کُشد. آنتونی و کلئوپاترا را به سبب تصویرپردازی‌های بدیع و رنگارنگ آن ستوده‌اند. احتمالاً شکسپیر برای نوشتن این نمایش‌نامه، از منابعی چون زندگی مارکوس آنتونیوس، اثر پلوتارک و تاریخ جنگ‌های داخلی جمهوری رم، اثر آپیانوس[۷] بهره برده است. این نمایش‌نامه همواره منبع الهام نقاشان و موسیقی‌دانان بوده است.
