فرزاد حسنی
فرزاد حسنی (تهران 21 شهریور 1356ش- )
| فرزاد حسنی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 21 شهریور 1356ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغ‌التحصیل رشته‌ی مكانیك-دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، مجری، گوینده رادیو و تلویزیون |
| آثار | ثبت با سند برابر است (بهمن گودرزی- ۱۳۹۵)؛ مسیر انحرافی (بهرنگ توفیقی- ۱۳۹۱)؛ سال‌های ابری (مهدی کرم‌پور- ۱۳۹۳) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | آزاده نامداری (همسر سابق) |
بازیگر ایرانی سینما، مجری، گوینده و بازیگر رادیو و تلویزیون. فارغ‌التحصیل رشته‌ی مكانیك از دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی است. حسنی دوره‌های بازیگری را در کلاس‌های حمید سمندریان و امین تارخ گذرانده. فعالیت حرفه‌ای‌اش را از نیمه‌ی دوم دهه‌ی 1370 با اجرای برنامه‌های رادیویی و هم‌زمان با بازی و اجرا در تلویزیون آغاز کرد. برنامه‌ی کوله‌پشتی که با اجرای او بین سال‌های 1383 تا 1386 در چهار سری از شبکه‌ی 3 سیما پخش می‌گردید باعث شهرتش شد. از برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی او که طی 20 سال اخیر مورد توجه و اقبال عمومی بوده به این موارد می‌توان اشاره کرد: هفت شنبه (رادیو جوان)؛ سندس (برنامه‌ی قرآنی- رادیو جوان)؛ موسیقی من (رادیو جوان)؛ این‌جا شب نیست (رادیو جوان)؛ جذر و مد (ویژه برنامه‌ی لحظات افطار از شبکه‌ی 3 که پیش از ماه عسل علیخانی پخش می‌شد) و اکسیر (شبکه‌ی 3 سیما). تعدادی از برنامه‌های تلویزیونی او به خاطر طرح مباحث چالش‌انگیز مورد نقد عموم قرار گرفته یا از طرف مسئولین متوقف شده است. حسنی حرف‌ها و فعالیت سینمایی خود را در مقام بازیگر از سال 1389 با فیلم در امتداد شهر آغاز كرده. او همچنین به صورت غیرحرفه‌ای ترانه نیز می‌نویسد که تعدادی از آثارش توسط خوانندگان پاپ اجرا شده است. از جمله تیتراژ ویژه برنامه‌ی نوروز ۱۳۹۳ (با اجرای او) که با صدای احسان خواجه‌امیری پخش شده. آزاده نامداری، مجری پرکار شبکه‌های تلویزیونی جمهوری اسلامی ایران، همسر سابق او بوده است.
آثار سینمایی
در امتداد شهر (علی عطشانی- ۱۳۸۹)؛ آمین خواهیم گفت (سامان سالور- ۱۳۸۹)؛ عملیات مهد کودک (فرزاد اژدری- ۱۳۹۱)؛ آنچه مردان درباره زنان نمی‌دانند (قربان محمدپور- ۱۳۹۲)؛ ثبت با سند برابر است (بهمن گودرزی- ۱۳۹۵).
مجموعه‌های تلویزیونی
عید آن سال‌ها (سعید ابراهیمی‌فر- ۱۳۷۸)؛ مسافری از هند (قاسم جعفری- ۱۳۸۱)؛ برای آخرین بار (اکبر منصور فلاح- ۱۳۸۳)؛ کمکم کن (قاسم جعفری- 1383)؛ مسیر انحرافی (بهرنگ توفیقی- ۱۳۹۱)؛ سال‌های ابری (مهدی کرم‌پور- ۱۳۹۳).