احمد اخوت
احمد اخوت (اصفهان 29 شهریور 1330ش- )
| احمد اخوت | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 29 شهریور 1330ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی جامعه‌شناسی دانشگاه تهران؛ دکترای زبان‌شناسی و فوق دکترای نشانه‌شناسی از دانشگاه‌های امریکا |
| شغل و تخصص اصلی | مترجم |
| شغل و تخصص های دیگر | داستان‌نویس و پژوهشگر |
| آثار | نقش‌هایی به یاد: گذری بر ادبیات خاطره‌نویسی (ترجمه و تالیف- گمان، 1395)؛ اقیانوس (جان چیور؛ ترجمه- افق، 1395) |
| گروه مقاله | زبان‌شناسی و ترجمه |
مترجم، پژوهشگر ادبیات و داستان‌نویس ایرانی. در دوره‌ی تحصیلات دبیرستان به‌واسطه‌ی محمد حقوقی، که معلم ادبیاتشان بود، به ادبیات علاقه‌مند شد. کمی بعدتر به گروه "جنگ اصفهان" پیوست و به صورت غیر مستقیم از حقوقی، هوشنگ گلشیری و ابوالحسن نجفی تعلیم گرفت. در اواخر سال 1348 و با پذیرفته‌شدن در رشته‌ی جامعه‌شناسی دانشگاه تهران، به تهران رفت و پس از اتمام دوره‌ی کارشناسی این رشته در سال 1352، به آمريكا رفت و طی 11 سال تحصیل، در رشته‌ی زبان‌شناسی دكترا و در زمينه‌ی نشانه‌شناسیِ ادبيات فوق دکترا (تخصص) گرفت.
بخشی از آثار اخوت به صورت ترجمه - تالیف تهیه شده‌اند؛ یعنی او با تعیین کتابی برای ترجمه، ضمن بسط دادن موضوع، به پژوهش در آن حوزه پرداخته و دیدگاه‌ها و حاصل پژوهشش را نیز ضمیمه‌ی کتاب می‌کند. از اخوت جز یک مجموعه داستان، که به سبک داستان- مقاله (و با عنوان برادران جمالزاده) به نگارش درآمده و همچنین داستانهای چندی در نشریات ایران منتشر شده است. زمینه‌ی پژوهش‌ها، نقدنویسی و ترجمه‌های او جز ادبیات، حوزه‌هایی چون زبان‌شناسی و نشانه‌شناسی است. از فعالیت‌های مطبوعاتی اخوت، می‌توان به عضویت در شورای نویسندگان فصلنامه ادبی و هنری زنده‌رود اشاره کرد.
گزیده کتاب‌شناسی: سپتامبر بی‌باران (ویلیام فاکنر؛ ترجمه - سهروردی، 1363)؛ سفر شگفت‌انگیز (ایزاک آسیموف؛ ترجمه - شقایق، 1368)؛ اسب‌های خالدار (ویلیام فاکنر؛ ترجمه - فردا، 1370)؛ نشانه‌شناسی مطایبه (پژوهش ادبی - فردا، 1371)؛ دستور زبان داستان (پژوهش ادبی - فردا، 1371)؛ کار نویسنده (ترجمه‌ی گلچینی از مصاحبه‌های پاریس ریویو - فردا، 1371)؛ موجودات خیالی (خورخه لوئیس بورخس؛ ترجمه- آرست، 1373)؛ اطلس (خورخه لوئیس بورخس؛ ترجمه- نقش خورشید، 1379)؛ قصیده‌ی کافه‌ی غم (کارسون مک کولرز؛ ترجمه- فردا، 1380)؛ برادران جمالزاده (مجموعه داستان- افق، 1381)؛ آوارگان (فلنری اوکانر؛ ترجمه- فردا، 1383)؛ رولان بارت، پروست و من (تالیف و ترجمه- افق، 1383)؛ مستعارنویسی و شبه‌ترجمه (تالیف و ترجمه - نی، 1385)؛ تا روشنایی بنویس (جهان کتاب، 1386)؛ صدای سوم (ترجمه گزیده داستانهای نویسندگان نسل سوم امریکا - ماهی، 1387)؛ کتاب من و دیگری (جهان کتاب، 1387)؛ ای نامه (جهان کتاب، 1388)؛ این یازده تا (ویلیام فاکنر؛ ترجمه - ماهی، 1388)؛ کتاب فرشتگان (خورخه لوئیس بورخس؛ ترجمه - افق، 1390)؛ به انتخاب مترجم (داستانهای گزیده؛ ترجمه و تالیف - افق، 1393)؛ داستان ماشین تحریر من و دست‌نوشته‌ها (ترجمه و تالیف - فردا، 1393)؛ جنگل بزرگ (ویلیام فاکنر؛ ترجمه - افق، 1394)؛ نقش‌هایی به یاد: گذری بر ادبیات خاطره‌نویسی (ترجمه و تالیف - گمان، 1395)؛ اقیانوس (جان چیور؛ ترجمه- افق، 1395).
منابع: