حسین زندباف
حسین زندباف (ساری 24 فروردین 1325ش- )
حسین زندباف | |
---|---|
زادروز |
ساری 24 فروردین 1325ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | تدوینگر، کارگردان و تهیهکنندهی سینما |
آثار | تدوین: همیشه پای یک زن در میان است (کمال تبریزی- ۱۳۸۶)؛ رؤیای سینما (علی شاهحاتمی- ۱۳۹۰)؛ تلفن همراه رئیسجمهور (علی عطشانی- ۱۳۹۰)؛ سگهای پوشالی (رضا توکلی- 1392)؛ دختر شیطان (قربان محمدپور- 1397) |
گروه مقاله | سینما |
خویشاوندان سرشناس | حسن زندباف (برادر) |
جوایز و افتخارات | سیمرغ بلورین بهترین تدوین از دورههای دوم، چهارم، دوازدهم و سیزدهم جشنوارهی فیلم فجر |
تدوینگر، کارگردان و تهیهکنندهی ایرانی سینما. فعاليت حرفهای را در سينما از سال 1350 با دستياری كارگردان در فيلم عزيز قرقی (به كارگردانی جواد طاهری) آغاز كرد. در همان دهه دستیار رضا علامهزاده، جواد طاهری و خسرو هریتاش در سه فیلم سینمایی بود. در نیمهی اول دههی 1360 چهار فیلم سینمایی را کارگردانی کرد و در همان زمان نیز برای چند فیلم سینمایی موسیقی ساخت یا انتخاب کرد.
زندباف طی حدود 40 سال فعالیت، تدوین بیشتر از 80 فیلم سینمایی و تلویزیونی را به عهده داشته و تاکنون برای تدوین آثار سینمایی چهار نوبت موفق به دریافت سیمرغ بلورین جشنوارههای فیلم فجر شده است: دومین دورهی جشنواره (مرگ سفید- کارگردان: حسین زندباف / 1362)؛ چهارمین دورهی جشنواره (اتوبوس- یدالله صمدی/ 1364)؛ دوازدهمین دورهی جشنواره (چشم شیطان- حسن هدایت/ 1372)؛ سیزدهمین دورهی جشنواره (حمله به اچ۳- شهریار بحرانی/ 1373). وی در این رشته، بعد از بهرام دهقان، در کنار هایده صفییاری بیشترین جوایز جشنوارهی فجر را تاکنون برنده شده است. حسن زندباف، آهنگساز، برادر اوست.
گزیدهی کارنامهی هنری
کارگردان: دست شیطان (۱۳۶۰)؛ مرگ سفید (۱۳۶۲)؛ معما (۱۳۶۵)؛ مأموریت (۱۳۶۵).
تهیهکننده: سفر (علیرضا رئیسیان- ۱۳۷۳)؛ راز مینا (عباس رافعی- ۱۳۷۵)؛ شمارش معکوس (اکبر حر- ۱۳۷۶)؛ روانی (داریوش فرهنگ- ۱۳۷۶)؛ مومیایی ۳ (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۸)؛ شبهای تهران (تهمینه میلانی- ۱۳۷۹)؛ از کنار هم میگذریم (ایرج کریمی- ۱۳۷۹)؛ ایستگاه متروک (علیرضا رئیسیان- ۱۳۸۰)؛ شبهای روشن (فرزاد موتمن- ۱۳۸۱)؛ زبان مادری (قربان محمدپور- ۱۳۸۹).
دستیار کارگردان: عزيز قرقی (جواد طاهری- ۱۳۵۰)؛ قدير (رضا علامهزاده- ۱۳۵۱)؛ فرار از حجله (جواد طاهری- ۱۳۵۴)؛ ملكوت (خسرو هریتاش- ۱۳۵۵).
آهنگساز: مردی كه زياد میدانست (یدالله صمدی- ۱۳۶۳)؛ معما (حسین زندباف- ۱۳۶۵)؛ دو نفر و نصفی (یدالله صمدی- ۱۳۷۰)؛ دلاوران كوچهی دلگشا (انتخاب موسیقی/ کارگردان: حسن هدایت- ۱۳۷۱)؛ پايان كودكی (کمال تبریزی- ۱۳۷۲).
تدوینگر: دست شیطان (حسین زندباف- ۱۳۶۰)؛ مرگ سفید (حسین زندباف- ۱۳۶۲)؛ مردی که زیاد میدانست (یدالله صمدی- ۱۳۶۳)؛ آتش در زمستان (حسن هدایت- 1364)؛ معما (حسین زندباف- ۱۳۶۵)؛ ایستگاه (یدالله صمدی- ۱۳۶۶)؛ مهاجر (ابراهیم حاتمیکیا- ۱۳۶۸)؛ ساوالان (یدالله صمدی- ۱۳۶۸)؛ آپارتمان شماره ۱۳ (یدالله صمدی- ۱۳۶۹)؛ دو نفر و نصفی (یدالله صمدی- ۱۳۷۰)؛ تبعیدیها (جهانگیر جهانگیری- ۱۳۷۰)؛ از کرخه تا راین (ابراهیم حاتمیکیا- ۱۳۷۱)؛ چشم شیطان (حسن هدایت- ۱۳۷۲)؛ دکل (عبدالحسین برزیده- ۱۳۷۴)؛ دایرهی سرخ (جمال شورجه- ۱۳۷۴)؛ بوی پیراهن یوسف (ابراهیم حاتمیکیا- ۱۳۷۴)؛ راز مینا (عباس رافعی- ۱۳۷۵)؛ توفان شن (جواد شمقدری- ۱۳۷۵)؛ سینما سینماست (سید ضیاءالدین دری- ۱۳۷۶)؛ روانی (داریوش فرهنگ- ۱۳۷۶)؛ هیوا (رسول ملاقلیپور- ۱۳۷۷)؛ شیدا (کمال تبریزی- ۱۳۷۷)؛ پرواز خاموش (عبدالحسین برزیده- ۱۳۷۷)؛ مومیایی۳ (محمدرضا هنرمند- ۱۳۷۸)؛ شبهای تهران (داریوش فرهنگ- ۱۳۷۹)؛ تکیه بر باد (داریوش فرهنگ-۱۳۷۹)؛ ایستگاه متروک (علیرضا رئیسیان- ۱۳۸۰)؛ گاهی به آسمان نگاه کن (کمال تبریزی- ۱۳۸۱)؛ کلاه قرمزی و سروناز (ایرج طهماسب- ۱۳۸۱)؛ فرش باد (کمال تبریزی- ۱۳۸۱)؛ شبهای روشن (فرزاد موتمن- ۱۳۸۱)؛ مارمولک (کمال تبریزی- ۱۳۸۲)؛ پروانهای در باد (عباس رافعی- ۱۳۸۲)؛ یک تکه نان (کمال تبریزی- ۱۳۸۳)؛ خوابگاه دختران (محمدحسین تبریزی- ۱۳۸۳)؛ شاهزادهی ایرانی (محمد نوریزاد- ۱۳۸۴)؛ همیشه پای یک زن در میان است (کمال تبریزی- ۱۳۸۶)؛ رؤیای سینما (علی شاهحاتمی- ۱۳۹۰)؛ تلفن همراه رئیسجمهور (علی عطشانی- ۱۳۹۰)؛ سگهای پوشالی (رضا توکلی- 1392)؛ دختر شیطان (قربان محمدپور- 1397).