مصطفی مصطفی زاده
مصطفی مصطفی‌زاده (تهران 1319ش- تهران 16 فروردين 1381ش)
| مصطفی مصطفی‌زاده | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1319ش |
| درگذشت | تهران 16 فروردين 1381ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | صدابردار و صداگذار سینما و موسیقی |
| آثار | گرگ‌های گرسنه (سيروس مقدم- 1370)-بی‌بی چلچله (۱۳۶۳)؛ دايره‌ی مينا (۱۳۵۷)؛ هشت و نيم شب (۱۳۶۵)؛ شاخه‌های بيد (۱۳۶۷)؛ شب بی‌پايان (۱۳۷۸) |
| گروه مقاله | سینما |
صدابردار و صداگذار ایرانی سینما و موسیقی. از جوانی در استوديو عصر طلايی، به کار صداگذاری و افکت مشغول شد. از سال 1345 با تاسیس تلویزیون ملی ایران به استخدام اين سازمان درآمد و همزمان در استوديوهای خصوصی نیز به فعالیت خود ادامه داد.
او در این سال‌ها علاوه بر صدابرداری کاست‌های موسیقی، در زمينه‌ی صداگذاری و دوبلاژ فيلم‌های معروفی چون هملت، آوای موسيقی و توپ‌های ناوارون همکاری مستمری داشته است. در سال 1350 مدير فنی امور صدای استودیو ساندفيلم شد. مصطفی‌زاده به خاطر ابتلا به ديابت و سكته‌ی مغزی درگذشت.
مصطفی‌زاده صداگذاری بسياری از سريال‌های معروف تلويزيونی را به عهده داشته که از آن جمله دايی جان ناپلئون (ناصر تقوایی- 1355)، دليران تنگستان (همایون شهنواز- 1353)، آتش بدون دود (نادر ابراهیمی- 1353)، سفرهای هامی و كامی (نادر ابراهیمی- 1355) و سربداران (محمدعلی نجفی- 1360) را می‌توان نام برد. از فعاليت‌های مصطفی‌زاده در سينمای پس از انقلاب می‌توان به امور صدا و میكس فيلم‌های تنورۀ دیو (كيانوش عیاری- 1364)، پدربزرگ (مجید قاری‌زاده- 1364)، رسول پسر ابوالقاسم (داریوش فرهنگ- 1360)، زیر باران (سيف‌الله داد- 1363)، توهم (سعيد حاجی‌ميری- 1364) و گرگ‌های گرسنه (سيروس مقدم- 1370) اشاره كرد. آخرین كارهای او در تلویزیون، سریال‌های شن‌های كف رودخانه (یوسف سیدمهدوی- 1376) و به او بگویید دوستش دارم (حمید تمجیدی- 1379) بوده است.
تعدادی از فیلم‌های سینمایی که صداگذاری و صدابرداری‌شان به عهده‌ی او بوده: شطرنج (1355)؛ کلاغ (1356)؛ باغ سنگی (1355)؛ بوف کور (1354)؛ مرگ سفید (۱۳۶۲)؛ سازمان 4 (۱۳۶۶)؛ تیرباران (۱۳۶۵)؛ گره (۱۳۶۴)؛ بی‌بی چلچله (۱۳۶۳)؛ دایره‌ی مينا (۱۳۵۷)؛ هشت و نیم شب (۱۳۶۵)؛ جدال بزرگ (۱۳۶۹)؛ شاخه‌های بید (۱۳۶۷)؛ سرحد (۱۳۷۵) و شب بی‌پایان (۱۳۷۸).