استوارت، جیمز (۱۹۰۸ـ۱۹۹۷)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۱ توسط Aeen (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

جیمز استوارت (۱۹۰۸ـ ۱۹۹۷) (Stewart, James)

جیمز استوارت
James Stewart
زادروز ۱۹۰۸م
درگذشت ۱۹۹۷م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل معماری- دانشگاه پرینستون
شغل و تخصص اصلی بازیگر سینما
آثار بازی در فیلم های: آقای اسمیت به واشینگتن می‌رود ‌(۱۹۳۹)، داستان فیلادلفیا (۱۹۴۰)، زندگی شگفت‌انگیزی است (۱۹۴۶)، وینچستر ۷۳‌ (۱۹۵۰)، مهمیز برهنه (۱۹۵۳)، سرزمین دوردست (۱۹۵۴)، پنجرۀ عقبی (پنجرۀ رو به حیاط) (۱۹۵۴)، و سرگیجه (۱۹۵۸)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات جایزه اسکار (۱۹۴۰)
جیمز استوارت
جیمز استوارت

بازیگر امریکایی سینما. حضوری سرگردان بر پرده داشت، کلمات را با تردید و شُل ادا می‌کرد و در بسیاری از نقش‌های سینمایی‌اش ارزش‌ها و آرمان‌های سنتی امریکا را نمایان می‌ساخت. ازجمله فیلم‌های اوست: آقای اسمیت به واشینگتن می‌رود[۱] ‌(۱۹۳۹)، داستان فیلادلفیا[۲] (۱۹۴۰) که برای آن برندۀ جایزۀ اسکار شد؛ و زندگی شگفت‌انگیزی است[۳] (۱۹۴۶).

جیمز استوارت بازیگری را در برادوی[۴] (۱۹۳۲) آغاز کرد و چیزی نگذشت که به هالیوود راه یافت. پس از جنگ جهانی دوم توانست از نقش‌های احساساتی اواخر دهۀ ۱۹۳۰ فاصله بگیرد و در همکاری با کارگردانانی همچون آلفرد هیچکاک[۵] و آنتونی مان[۶]، به بررسی جنبۀ تاریک سرشت آدمی بپردازد و در فیلم‌هایی نظیر وینچستر ۷۳[۷] (۱۹۵۰)، مهمیز برهنه[۸] (۱۹۵۳)، سرزمین دوردست[۹] (۱۹۵۴)، پنجرۀ عقبی (پنجرۀ رو به حیاط[۱۰]) (۱۹۵۴)، و سرگیجه[۱۱] (۱۹۵۸) بازی‌های به‌یادماندنی ارائه دهد.

جیمز استوارت در دانشگاه پرینستون[۱۲] در رشتۀ معماری درس خواند. در آن‌جا با جاشوا لوگان[۱۳]، کارگردان آتی سینما و مشوق او برای بازیگری، آشنا شد. پس از فراغت از تحصیل، به گروه تئاتری لوگان، یونیورسیتی پلی‌یرز[۱۴]، پیوست و با بازیگرانی همچون هنری فاندا[۱۵] و مارگارت سالیوان[۱۶] هم‌بازی شد. شهرت او در مقام بازیگر سینما، در دوران رکود اقتصادی فرا رسید؛ دورانی که اوج «عصر طلایی» نظام استودیویی هالیوود بود. در همین دوران استودیویی به ستارۀ سینما تبدیل شد، ولی تا سال‌ها پس از فروپاشی این نظام، جذابیتش را برای تماشاگران سینما حفظ کرد. جیمز استوارت در همۀ عمر و به‌ویژه در سال‌های آخر دوران حرفه‌ای‌اش جمهوری‌خواهی پرشور و از کهنه‌سربازان داوطلب جنگ بود. در ۳۳سالگی، در سال‌های جنگ جهانی دوم، به نیروی هوایی امریکا پیوست و نشان نیروی هوایی و صلیب خلبان برجسته[۱۷] را به‌دست آورد.

 


  1. Mr Smith Goes to Washington
  2. The Philadelphia Story
  3. It’s a Wonderful Life
  4. Broadway
  5. Alfred Hitchcock
  6. Anthony Mann
  7. Winchester 73
  8. The Naked Spur
  9. The Far Country
  10. Rear Window
  11. Vertigo
  12. Princeton
  13. Joshua Logan
  14. University of Players
  15. Henry Fonda
  16. Margaret Sullivan
  17. Distinguished Flying Cross