اشتاین بک، جان ارنست (۱۹۰۲ـ ۱۹۶۸)
اِشتاینبِک، جان اِرنْست (۱۹۰۲ـ ۱۹۶۸)(Steinbeck, John Ernst)
جان ارنست اشتاین بک John Ernst Steinbeck | |
---|---|
زادروز |
۱۹۰۲م |
درگذشت | ۱۹۶۸م |
ملیت | امریکایی |
شغل و تخصص اصلی | رمان نویس |
آثار | در نبرد مشکوک (۱۹۳۶م)، موشها و آدمها (۱۹۳۷م) و خوشههای خشم (۱۹۳۹م)، راستۀ کنسروسازها (۱۹۴۴م)، اتوبوس سرگردان (۱۹۴۷م)، شرق بهشت (۱۹۵۲م)، روزگاری جنگی بود (۱۹۵۸م)، زمستان نارضایی ما (۱۹۶۱م) و سفرهای من با چارلی (۱۹۶۲م) |
گروه مقاله | ادبیات غرب |
جوایز و افتخارات | پولیتزر ۱۹۳۹م - نوبل ادبیات ۱۹۶۲م |
رماننویس امریکایی. رمانهای واقعگرایانهاش، ازقبیل در نبرد مشکوک[۱] (۱۹۳۶م)، موشها و آدمها[۲] (۱۹۳۷م) و خوشههای خشم[۳] (۱۹۳۹م؛ برندۀ جایزۀ پولیتزر[۴]؛ به فیلم درآمده در ۱۹۴۰م) زندگی کشاورزی زادگاهش، کالیفرنیا[۵]، و تقلای کارگران مزرعهای را به تصویر میکشد که از بیابان اوکلاهما[۶] به آنجا مهاجرت کردهاند. در ۱۹۶۲ برندۀ جایزۀ ادبی نوبل شد. اشتاینبک در سالیناسِ[۷] کالیفرنیا متولد شد و برای آنکه بتواند به نویسندگی ادامه دهد به کارگری پرداخت و از تجربیات دستاولش در کتابهایش بهره جست. اولبار با تورتیلا فلت[۸] (۱۹۳۵م) به شهرت رسید که روایت طنزآمیزی است از زندگی کشاورزان مونتری[۹]. نخستین آثار طبیعتگرایانهاش بیش از بقیه با استقبال منتقدان روبرو شدند. از آثار بعدی اوست: راستۀ کنسروسازها[۱۰] (۱۹۴۴م)، اتوبوس سرگردان[۱۱] (۱۹۴۷م)، شرق بهشت[۱۲] (۱۹۵۲م)، روزگاری جنگی بود[۱۳] (۱۹۵۸م)، زمستان نارضایی ما[۱۴] (۱۹۶۱م) و سفرهای من با چارلی[۱۵] (۱۹۶۲م). فیلمنامههایی هم نوشته است که مهمترین آنها برای فیلم زندهباد زاپاتا[۱۶] (۱۹۵۲) بوده است. مشهورترین داستان کوتاهش حکایت «مروارید[۱۷]» است.