اشوداد
اَشوداد
(یا: اَشوی‌داد؛ یا: اَهلَوْدات/به‌معنی خیرات) به اعتقاد پیروان زردشت، خیرات پرهیزگاران در روزهای گهنبار، همچنین خیرات به روحانیان. در روزهای نیکوکاریِ گهنبارها درهای خانه‌های توانایان زردشتی به یادِ روان نیاکانشان به روی همه باز است. اشوداد در بامداد چهارم روز درگذشت کسان نیز انجام می‌گیرد. جامه‌ای کامل که به یکی از روحانیان زردشتی داده می‌شود نیز اشوداد خوانده می‌شود. امروزه یک دست از لباس‌های درگذشته را همراه با عکس او در سفره می‌گذارند و دیگر لباس‌های او را به نیازمندان، یا دوستان می‌بخشند و پارچه‌ای سفید به طول هفده گز و نیم برای مردان و شانزده گز و نیم برای زنان در بامداد روز چهارم، در دهه، سی روزه و سال و نیز جشن‌های سالیانه بر سر سفره می‌نهند و سپس آن را به مصرف آیین‌های دینی می‌رسانند، یا از آن سَدره می‌دوزند.