لورمان، باز (۱۹۶۴)
لورْمان، باز (۱۹۶۴)(Luhrmann, Baz)
| کلود شابرول Claude Chabrol | |
|---|---|
| زادروز |
پاریس 24 ژوئن ۱۹۳۰م |
| درگذشت | پاریس 12 سپتامبر 2010م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان سینما |
| فعالیت‌های مهم | از بنیادگذاران جنبش موج نوی فرانسه |
| آثار | جام شراب (جوجه در سرکه) (1984) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | استفان اودران (همسر) |
| جوایز و افتخارات | خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین (1959)؛ جایزه فیپرشی جشنوارۀ فیلم برلین (1973) |
کارگردان و نویسندۀ استرالیایی سینما. با دو فیلم فقط سالن رقص[۱] (۱۹۹۲) و رومئو و ژولیتِ[۲] ویلیام شکسپیر (۱۹۹۶) جایگاهش را در مقام یکی از بزرگ‌ترین سبک‌پردازان شنیداری و دیداری سینما تثبیت کرد. لورمان رنگ‌های تند و حرکت‌های سریع دوربین را درهم می‌آمیزد و با موسیقی متن فیلم و موسیقی عامهپسند تدوین می‌کند و به‌این ترتیب به روایت‌هایی جاودانه، زندگی تازه می‌دهد. در سال ۲۰۰۰ با فیلم مولن روژ[۳] سبکش را تکامل بخشید، و از طریق موسیقی و آواز، پاریسی را که هانری تولوز ـ لوترک[۴] در نقاشی‌هایش به‌تصویر کشیده بود، بازنمایی کرد. لورمان با داشتن سابقۀ هنری، علاوه‌بر فیلم‌سازی، در تئاتر، اپرا، و موسیقی عامهپسند نیز موفق بوده است. آلبوم چیزی برای همه[۵] و آهنگ «همه آزادند (که کرم ضدآفتاب بزنند)[۶]» جزو پرفروش‌ترین آثار موسیقی در ۱۹۹۹ بود. از دیگر آثار اوست: استرالیا (2008) و گتسبی بزرگ (2013) که اقتباسی است از رمان گتسبی بزرگ نوشته‌ی اسکات فیتز جرالد.