مریم ابراهیم پور
مریم ابراهیم‌پور (تهران ۱۹ خرداد ۱۳۴۷ش- )
| مریم ابراهیم‌پور | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۹ خرداد ۱۳۴۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی زبان ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده‌ی موسیقی سنتی |
| شغل و تخصص های دیگر | نوازنده‌ی ویلن و قیچک |
| سبک | سنتی |
| آثار | مستان سلامت می‌کنند (همخوانی با بیژن کامکار و نجمه تجدد- آهنگ‌ساز: بیژن کامکار)، آفتاب می‌شود (همخوانی- آهنگ‌ساز: ارسلان کامکار) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | ارسلان کامکار (همسر) |
خواننده‌ی موسیقی سنتی و نوازنده‌ی ایرانی ویولن و قیچک. از اعضای گروه کامکارها. از 4 سالگی با شرکت در کلاس‌های «مؤسسه ملی باله‌ی پارس»، هنرهای نمایشی را آغاز کرد و 10 سال نزد عبدالله ناظمی (بنیان‌گذار مؤسسه، طراح و استاد رقص) باله آموخت. از همان کودکی نزد پدرش، محمد ابراهیم‌پور، ویولن و آواز را آموزش دید. سپس نزد حشمت سنجری به تکمیل ویولن‌نوازی خود پرداخت. ابراهیم‌پور آواز کلاسیک را هم در کلاس‌های منصوره قصری (خواننده‌ی برجسته‌ی اپرا) و نزد او آموزش دیده. او تحصیلات دانشگاهی‌اش را تا مقطع کارشناسی در رشته‌ی زبان ایتالیایی آدامه داده است.
ابراهیم‌پور بعد از ازدواج با ارسلان کامکار، در سال 1371 نخستین کنسرتش را با گروه کامکارها در شهر استکهلم اجرا کرده و بعد از آن هم در کنسرت‌های مختلف (از جمله در شهرهای مالمو، یوته‌بوری، کلن و فستیوال فالون) با این گروه همکاری کرده است. از فعالیت‌های دیگر او به تدریس ویولن و سلفژ در آموزشگاه‌های موسیقی تهران، همکاری با ارکستر سمفونیک تهران (به عنوان نوازنده‌ی ویولن کلاسیک) از سال 1373 و اجرای کنسرت‌های مستقل در شهرهای کردستان عراق می‌توان اشاره کرد. ابراهیم‌پور جز فارسی به زبان کردی هم تسلط دارد.
گزیده‌ی آلبوم‌ها: ماه (همخوانی- به آهنگ‌سازی مصباح قمصری)؛ نیشتمان (همخوانی- سهراب پورناظری و گروه تنبور شمس)؛ دور تا نزدیک (همخوانی- هوشنگ کامکار و گروه کامکارها)؛ بیابان بی‌کران (همخوانی- گروه کامکارها)؛ مستان سلامت می‌کنند (همخوانی با بیژن کامکار و نجمه تجدد- آهنگ‌ساز: بیژن کامکار)، آفتاب می‌شود (همخوانی- آهنگ‌ساز: ارسلان کامکار)؛ ئه وراد (همخوانی- گروه کامکارها)؛ کامکارها و خیام (همخوانی و نوازندگی) و ئه وین (همخوانی- گروه کامکارها).