کشیک خانه

کِشیک‌خانه

نامی که در روزگار صفویه و قاجاریه به سازمان نگهبانان شاهی و بناهای سلطنتی و محل این سازمان اطلاق می‌شد. بالاترین مقام کشیک‌خانه را در روزگار صفویه «ایشیک آقاسی باشی» و در دورۀ قاجار «کشیکچی‌باشی» و کسانی را که در خدمت وی بوده‌اند، کشیکچی می‌گفتند. در دورۀ قاجاریه اهل کشیک‌خانه به‌ترتیب مقام، غلام پیشخدمت، قوللر آقاسی، یوزباشی و غلامان بوده‌اند. در عهد ناصری، سواران کشیک‌خانه را غلام کشیک‌خانه می‌خوانده‌اند و ریاست این گروه را قوللر آقاسی برعهده داشته است. در روزگار قاجار، مقام کشیکچی‌باشی از اهمیت بسیار برخوردار بوده است، چنان‌که فتحعلی‌شاه قاجار این مقام را به یکی از پسرانش، امام‌وردی میرزا داده بود.