محمد عاصمی (نویسنده)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

محمد عاصمی (بابل 1304- مونیخ 21 آذر 1388ش)

محمد عاصمی
زادروز بابل 1304ش
درگذشت مونیخ 21 آذر 1388ش
محل زندگی ایران- آلمان
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی ادبیات فارسی- دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی نویسنده، شاعر و روزنامه‌نگار
فعالیت‌های مهم انتشار ماهنامۀ ادبی کاوه در مونیخ
آثار ترجمۀ ایران در یکصد و سیزده سال پیش، ارنست هولتسر (تهران، 1353ش)؛ باران (مجموعه شعر)؛ سوگند در شعر شاعران؛ترجمۀ مفرغ­‌های قابل تاریخ­‌گذاری لرستان و کرمانشاه، پیتر کالمایر (تهران، 1376ش)
گروه مقاله ادبیات

نویسنده، شاعر و روزنامه‌نگار ایرانی. پس از آن‌که دوره‌های تحصیلی ابتدایی و متوسطه را به پایان رساند به معلمی مشغول شد. بعدتر از دانشگاه تهران در رشتۀ ادبیات فارسی دانشنامۀ کارشناسی گرفت و به فعالیت‌های سیاسی روی آورد. در دهۀ 1320ش در تهران نزد عبدالحسین نوشین آموزش بازیگری دید و به کار نمایش پرداخت و در تئاتر سعدی روی صحنه رفت. در همین دوران که عضو کمیتۀ مرکزی حزب توده بود، با ایرن زازیانس ازدواج کرد. بازی در نمایش بادبزن خانوم واندرمیر که نقش اول آن را همسرش ایفا می­‌کرد، از جمله نقاط عطف بازیگری او به حساب می‌­آید (1329ش).

محمد عاصمی در کنار فعالیت‌­های نمایشی به کار نویسندگی و سرودن شعر نیز می‌­پرداخت و آثار او با نام‌­های مستعار بهروز جهانگیر و شِرنگ در مطبوعات به چاپ می­‌رسید. اولین اثر او یادداشت‌­های یک معلم به صورت پاورقی در روزنامۀ زبان ملت چاپ ­شد (1335ش). دو سال بعد از آن کتاب سیماجان در قالب نامه­‌نگاری با مضمونی عاشقانه-سیاسی با امضای شرنگ در مجلۀ سپید و سیاه به چاپ رسید. وی در اوایل دهۀ 1340ش به دلیل بازداشت اعضای حزب توده، به ناگزیر به آلمان مهاجرت کرد و از فروردین 1342 در مونیخ ماهنامۀ ادبی کاوه را به یاد نشریۀ مهمی که نیم قرن پیش از آن با همین نام به همت علامه محمد قزوینی منتشر می‌­شد تأسیس کرد. با مجلۀ کاوه تعداد زیادی از نویسندگان و پژوهشگران شاخص ایرانی (عمدتاً مقیم اروپا) چون محمدعلی جمال­زاده، پرویز ناتل خانلری، علی دشتی، عباس زریاب خویی، بزرگ علوی، احسان طبری، محمود تفضلی، علینقی منزوی و علی‌اکبر سعیدی سیرجانی همکاری داشتند. از محمد عاصمی آثار فراوانی در زمینه­‌های مختلف به صورت مقاله، شعر، داستان و ترجمه باقی مانده است. وی براثر عوارض سرطان مری درگذشت.


از جمله آثار اوست:

  • ترجمۀ ایران در یکصد و سیزده سال پیش، ارنست هولتسر (تهران، 1353ش)
  • یادداشت‌­های یک بی‌کار
  • باران (مجموعه شعر)
  • مرجان (مجموعه شعر)
  • سوگند در شعر شاعران
  • ترجمۀ مفرغ­‌های قابل تاریخ­‌گذاری لرستان و کرمانشاه، پیتر کالمایر (تهران، 1376ش)