خانبابا بیانی
خانبابا بیانی (همدان ۱۲۸۸ - تهران 4 اسفند ۱۳۷5ش)
| خانبابا بیانی | |
|---|---|
| زادروز |
همدان 1288ش |
| درگذشت | تهران 4 اسفند 1375ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشنامۀ دکتری تاریخ- دانشگاه سوربون |
| شغل و تخصص اصلی | مورخ، پژوهشگر و مترجم |
| فعالیت‌های مهم | تأسیس دانشگاه تبریز |
| آثار | غائله آذربایجان؛ پنجاه سال دورۀ ناصری (۴ جلد) |
| گروه مقاله | تاریخ |
| خویشاوندان سرشناس | ملکه ملک‌زاده بیانی (همسر)؛ شیرین بیانی (دختر)؛ محمدعلی اسلامی ندوشن (داماد) |
مورخ، پژوهشگر و مترجم ایرانی. استاد ممتاز دانشگاه تهران بود. از دانشگاه سوربون در رشتۀ تاریخ دانشنامۀ دکتری گرفت و با رتبۀ دانشیاری در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران به‌تدریس پرداخت و به استادی و کسب عنوان استادی ممتاز رسید. سمت‌های مختلف دانشگاهی، ازجمله ریاست دانشسرای عالی، را احراز نمود و آن را به استقلال رسانید. در انجمن‌ها و شوراهای عالی عضویت داشت. وی مؤسس دانشگاه تبریز بوده و در دوره‌های مختلف ریاست دانشکدۀ ادبیات تبریز، ریاست دانشگاه آذربایجان، مدیرکلی دانشگاه تهران، نمایندگی مردم همدان و تهران در مجلس سنا (دورۀ دوم و سوم)، ریاست دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران و معاونت دانشگاه تهران را به عهده داشته است.
ملکه ملک‌زاده بیانی، باستان‌شناس، همسرش بوده و شیرین بیانی دختر اوست.
از تألیفات اوست: غائله آذربایجان؛ پنجاه سال دورۀ ناصری (۴ جلد).
از ترجمه‌های اوست: تاریخ روسیه از آغاز تا انقلاب اکتبر؛ سکه‌های ایران در دورۀ هخامنشی (کامرون).