آفرین نامه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آفرین‌نامه Afarin-nameh (poem)


منظومه‌ای به فارسی در اخلاق، پند و اندرز، از ابوشکور بلخی، در ۳۳۶ق. این اثر در بحر متقارب و دربردارندۀ داستان‌ها و تمثیل‌هایی اخلاقی است که به نام نوح سامانی اول سروده شده است. از این اثر سیصد و اندی بیت در تذکره‌ها و فرهنگ‌واژه‌ها باقی مانده و در شرح احوال و اشعار شاعران بی‌دیوان (تهران، ۱۳۷۰ش) نقل شده است.