پالادیو، آندرآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)
پالادیو، آنْدْرِآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)(Palladio, Andrea)
| کورنل وایلد Cornel Wilde | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۱۵م |
| درگذشت | ۱۹۸۹م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر و کارگردان |
| آثار | طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) |
| گروه مقاله | سینما |
معمار ایتالیایی. بناهای کلاسیک[۱] موزون و متعادلی پدید آورد. شمار بسیاری کاخ و خانۀ ییلاقی در ویچنتسا[۲] و اطراف آن طراحی کرد، و فُرم‌های کلاسیک رومی، و تقارن و تناسب را سرلوحۀ طرح‌های خود قرار داد. ویلا مالکونتنتا[۳] و ویلا روتوندا[۴]، ازجمله خانه‌هایی‌اند که از ۱۵۴۰ برای نجیب‌زادگان جمهوری ونیز[۵] طراحی کرد. در ونیز کلیساهایی نیز طراحی کرد و حاصل مطالعاتش بر روی فُرم کلاسیک را در چندین کتاب مصور منتشر ساخت. در اوایل قرن ۱۷، اینیگو جونز[۶]، افکار او را در انگلستان اشاعه داد. پالادیو در پادوا[۷] به دنیا آمد، و در ویچنتسا و رُم درس خواند. سبک او کوششی بود برای احیای سادگی و متانت معماری رومی،که آن را از ویتروویوس[۸]، و نیز مطالعۀ بناهای تاریخی رومیِ باقی‌مانده، استنتاج کرد. با انتشار اثری با نام چهار کتاب معماری[۹] (۱۵۷۰)، که بلافاصله به بیشتر زبان‌های اروپایی ترجمه شد، بر معماری عصر خویش تأثیر بسزایی گذاشت. ازجمله بناهایش عبارت‌اند از پالاتسو دِلا راجونه[۱۰]، در ویچنتسا (سفارش در ۱۵۴۵)، و کلیساهای سان جورجو مادجوره[۱۱] (آغاز ساخت در ۱۵۶۶)، و ایل ردنتوره[۱۲] (آغاز ساخت در ۱۵۷۶) در ونیز. طرح دیر بندیکتی[۱۳] سان جورجو مادجوره تعبیری است از بازیلیکای ماکسنتیوس[۱۴] و طرح بسط‌یافتۀ بنای بازسازی شدۀ سانتا جوستینا[۱۵]، خانۀ راهبان بندیکتی در پادوا، که کار خود پالادیو است.