برازنده، عبدالحسین (اصفهان ۱۲۷۲ـ ۱۳۵۰ش)
بَرازنده، عبدالحسین (اصفهان ۱۲۷۲ـ ۱۳۵۰ش)
| عبدالحسین برازنده | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان ۱۲۷۲ش |
| درگذشت | ۱۳۵۰ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده |
| گروه مقاله | موسیقی |
نوازندۀ تار، نواساز، و مدرّس موسیقی ایرانی. نواختن تار را نزد درویش‌خان در تهران آموخت و یافته‌های استادان اصفهان را نیز در اجرا و ساخت آثار خود به‌‌کار گرفت. شهرت او به‌‌سبب خلّاقیت بسیار و ساخت آثار ماندگار در قالب آهنگ‌ترانه (موسیقی با کلام) است و در نوازندگی شهرت چندانی ندارد. مشهورترین آثار او را جلال‌تاج اصفهانی در سال‌های ۱۳۰۳ تا ۱۳۱۶ در صفحات گرامافون و علیرضا افتخاری در سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ به‌‌صورت آلبوم‌هایی، اجرا و ضبط کرده‌اند و برگزیدۀ آثار او نیز به‌کوشش فرزندش، جمشید برازنده، در آلبوم‌هایی با صدای علیرضا افتخاری ضبط شده است.