برخوار و میمه

بُرْخوار و مِیمِه

برخوار و میمه
کشور	ایران
استان	اصفهان
بخش	مرکزی، مِیمِه، و بُرخوار
جمعیت	۲۷۹,۷۷۸ نفر (۱۳۸۵ش)
موقعیت	جنوب شهرستان‌های دلیجان (استان مرکزی) و کاشان، غرب شهرستان‌های نطنز، اردستان و اصفهان، شمال شهرستان اصفهان و خمینی‌شهر، و شرق شهرستان‌های نجف‌آباد و گلپایگان
نوع اقلیم	معتدل و خشک
تولیدات و صنایع مهم	فرآورده‌های کشاورزی: غلات و صیفی‌جات - منابع زیرزمینی: طلای موته
شهر ها و آبادی های مهم	میمِه، وزوان، مورچه‌خورت، کمشچه، حبیب‌آباد، دولت‌آباد، گز، دستگرد، و موته

در تقسیمات کشوری، از شهرستان‌های سابق استان اصفهان، در نواحی مرکزی استان. این شهرستان در اواخر سال ۱۳۸۶ش به دو شهرستان «برخوار» و «شاهین‌شهر و میمه» تقسیم شد. وضعیت شهرستان پیش از تقسیمات اخیر به شرح زیر بوده است:

مشتمل بر بخش‌های مرکزی، مِیمِه، و بُرخوار، با مرکزیت اداری شاهین‌شهر بوده است. از شمال به شهرستان دلیجان، در استان مرکزی، و شهرستان کاشان، از شرق به شهرستان‌های نطنز و اردستان و اصفهان، از جنوب به شهرستان اصفهان و خمینی‌شهر، و از غرب به شهرستان‌های نجف‌آباد و گلپایگان محدود بوده. رشته‌کوه‌‌های کرکس، با ارتفاع بیش از ۳هزار متر، شمال و شمال شرقی آن را فراگرفته‌اند و بخش‌های دیگر آن را دشتی نسبتاً هموار تشکیل داده است که کوه‌های پراکنده‌ای با ارتفاع متوسط ۲هزار متر در اطراف آن دیده می‌شوند. خشک‌رودهایی مانند رود جوشقان، رودسُه، محمودآباد، و دستکن، که غالباً از کوه‌های کرکس سرچشمه می‌گیرند، شبکه‌های آبی این شهرستان را تشکیل می‌دهند.

اقلیم این شهرستان معتدل و خشک و جمعیت آن در سرشماری سال 1385ش ۲۷۹,۷۷۸ نفر بوده است. آبادی‌های مهم آن: مِیمِه، وزوان، مورچه‌خورت، کمشچه، حبیب‌آباد، دولت‌آباد، گز، دستگرد، و موته. غلات و صیفی‌جات از محصولات کشاورزی، و طلای موته عمده‌ترین کانی آن است. کارخانه‌های بسیاری که در این شهرستان تأسیس شده‌اند آن را به یکی از نواحی صنعتی استان اصفهان تبدیل کرده‌اند.

---