شاکرین، سوسن
شاکرین، سوسن (تهران 7 آذر ۱۳۳۳ش- تهران ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ش)
| سوسن شاکرین | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 7 آذر ۱۳۳۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده گیتار کلاسیک و آهنگساز |
| آثار |
ساختن موسیقی متن برای نمایشنامۀ رادیویی آهسته با گل سرخ و موسیقی برای نمایش عروسکی ماه پیشونی ریشه‌های موسیقی فلامینگو از ایران، تأثیر موسیقی ایران از موسیقی غرب، موسیقی فیلم‌های آخرین قصه شهرزاد (۱۳۷۰)، زمان بی‌نام (۱۹۹۳)، سیمرغ فراموش‌شده (۱۹۹۷) و سی‌دی ایراندخت (برگزیدۀ آثار) |
| گروه مقاله | موسیقی |
نوازندۀ ایرانی گیتار کلاسیک و آهنگساز. آموختن موسیقی را از نوجوانی نزد استادان گوناگونی و از جمله در دوره‌های شبانه کنسرواتوار موسیقی شروع کرد و مباحث آن از تئوری و سلفژ تا هارمونی و کنترپوان و نوازندگی گیتار تا مرحله فوق‌تخصص را تا ۱۳۶۰ آموخت و از آن پس به تدریس در سطح حرفه‌ای پرداخت. او بعدتر به تحصیل، تدریس، تحقیق و نوازندگی به صورت تمام‌وقت پرداخت و در کار آهنگسازی فیلم نیز وارد شد.
شاکرین مخترع نیز بود و تا واپسین دهۀ زندگی‌اش چند اختراع را در ایران و هلند به نام خود به ثبت رسانده و در هلند به دریافت تشویق‌نامه نائل شده بود. از کارهای مهم او، ساختن موسیقی متن برای نمایشنامۀ رادیویی آهسته با گل سرخ و موسیقی برای نمایش عروسکی ماه پیشونی در جشنوارۀ تئاتر عروسکی است.
سوسن شاکرین براثر عوارض بیماری سرطان لوزالمعده در بیمارستان فیروزگر تهران درگذشت
از آثارش: کتاب‌های ریشه‌های موسیقی فلامینگو از ایران، تأثیر موسیقی ایران از موسیقی غرب، موسیقی فیلم‌های آخرین قصه شهرزاد (۱۳۷۰)، زمان بی‌نام (۱۹۹۳)، سیمرغ فراموش‌شده (۱۹۹۷) و سی‌دی ایراندخت (برگزیدۀ آثار).
منابع