کاراجاله، یان لوکا (۱۸۵۲ـ۱۹۱۲)
کاراجالِه، یان لوکا (۱۸۵۲ـ۱۹۱۲)(Caragiale, Ion Luca)
نمایش‌نامه‌نویس و داستان کوتاه‌نویس رومانیایی. چیره‌دستی او در خلق مکالمه‌های خنده‌دار در بیشتر آثارش مشهود است؛ ازجمله در مجموعۀ داستان‌های کوتاه و نیز در کمدی‌های نمایشی یک شب طوفانی[۱] (۱۸۸۰)،نامۀ گمشده[۲] (۱۸۸۴)، و صحنه‌های کارناوال[۳] (۱۸۸۵)، که امروز جزو آثار کلاسیک‌اند. بعضی از داستان‌های او، نظیر مهمان‌سرای مینژوئالا[۴]، از عناصر فراطبیعی بهره می‌گیرند. تهمت دروغ[۵] (۱۸۹۰) نمایشی روان‌شناختی است و نمایش‌نامۀ کِر یانولئا[۶] (۱۹۰۹)، شاهکار سال‌های آخر زندگی اوست. کاراجاله ابداع‌کنندۀ گونه‌ای بود که به درام روستایی مشهور شد. نخستین داستان‌های کوتاهش در ۱۸۷۳ در نشریۀ طنز گیمپله[۷] منتشر شدند. سردبیر مجلۀ تیمپول[۸] و مدت کوتاهی نیز مدیر تئاتر ملی بخارست[۹] (۱۸۸۸) بود. در ۱۸۹۴ با همکاری جورج کوژبوک[۱۰] و یوان اسلاویچی[۱۱]، مجلۀ خانوادگی واترا[۱۲] را تأسیس کرد.