علی اکبر امینی
على‌اکبر امینى (تفرش 1260ش- ؟)
| علی‌اکبر امینی | |
|---|---|
| زادروز |
تفرش 1260ش |
| درگذشت | ؟ |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | سازنده‌ی ساز |
| شغل و تخصص های دیگر | آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی ویولن |
| سبک | سنتی |
| گروه مقاله | موسیقی |
سازنده‌ی ایرانی ساز، آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی ویولن. بیش‌تر از یک سال از سنش نمىگذشت که همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. به خاطر این که پدرش از ملاکین شناخته شده‌ی تفرش بود، منزل ایشان در تهران محل رفت و آمد و نشست اهالی موسیقی و شاعرانی چون حسین اسماعیلزاده، ابوالحسن صبا، مرتضى محجوبى، رضا محجوبى، قمرالملوک وزیرى، ملوک ضرابى، ایرج میرزا، ملکالشعراء بهار و میرزاده عشقى شد. در همین دوره پدرش نزد اسماعیلزاده به فراگیرى کمانچه پرداخت و على‌اکبر که شش سال از سنش مىگذشت برای یادگیرى ویولن نزد رضا محجوبى فرستاده شد. او مدت چهار سال از محضر رضا محجوبى بهره گرفت و مدت سه سال هم نزد صبا برای یادگیرى موسیقى سنتى ایران و ردیفها و مقامها به شاگردى پرداخت. امینی بعد از این یک سال و نیم نزد آساطور (موسیقی‌دان ارمنی) هارمونى و آهنگ‌سازى یاد گرفت. وی با وجود پیش‌رفت سریع در یادگیری آهنگ‌سازی و نوارندگی، بیش‌تر به ساخت ساز علاقه‌مند بود. او این کار را به‌همراهی ابراهیم قنبرى‌مهر نزد سورن آراکلیان فراگرفت.
امینی در تمام طول فعالیتهاى هنرى خود بیش‌تر از دوازده آهنگ نساخت، ولى بیش از پانزده کمانچه، چهارصد و دوازده ویولن و چهل و سه تار تولید کرده است. او همچنین از سال 1325 به عنوان نوازنده‌ی ویولن همکارى خود را با رادیو آغاز کرد و یکى از بهترین نوازندههاى ارکستر مهدى خالدى بود. علاوه بر این تعمیر سازهاى زهى رادیو نیز زیر نظر وى انجام می‌شده. وى با نواختن اکثر سازها آشنایى کامل داشت.
از سرانجام زندگی امینی اطلاعاتی بیش‌تر از این در دست نیست.