علی جعفریان
علی جعفریان (تهران 1315ش- شیراز 9 شهریور 1392ش)
| علی جعفریان | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1315ش |
| درگذشت | شیراز 9 شهریور 1392ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان موسیقی ملی/ کارشناسی ارشد ادبیات فارسی- دانشگاه شیراز |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی ویولن، رهبر ارکستر و آهنگ‌ساز |
| سبک | سنتی |
| آثار | آلبوم افسانه |
| گروه مقاله | موسیقی |
نوازنده‌ی ویولن، رهبر ارکستر و آهنگ‌ساز ایرانی. در ۱۲ سالگی به دنبال حادثه‌ای بینایی‌اش را از دست داد. بعد از دوران ابتدایی، در دبیرستان نابینایان و در رشته‌ی ادبیات تحصیل کرد و هم‌زمان نیز به تحصیل در هنرستان موسیقی ملی پرداخت. در این دوره، اساتید او کسانی چون حسینعلی وزیری‌تبار، جواد معروفی، منوچهر رشیدی و هوشنگ ظریف بوده‌اند. او هم‌زمان با تحصیلات ادبی و هنرستان، دوره‌های ردیف‌های موسیقی ایرانی را نیز طی ۶ سال نزد حبیب‌الله بدیعی گذرانده است. جعفریان در ۱۳۵۲ در رشته‌ی ادبیات فارسی دانشگاه شیراز فارغ‌التحصیل و در همان سال، در مقطع کارشناسی ارشد این رشته پذیرفته شده است. در سال ۱۳۴۵ اولین فعالیت خود را با ساخت سه آهنگ در رادیو- تلویزیون شروع کرد.
آثار جعفریان پیش از انقلاب اسلامی، توسط خوانندگانی چون مرضیه، پوران، پروین، رؤیا، الهه و افسر شهیدی خوانده شده است. بیش‌تر آهنگ‌های او در پیش از انقلاب به وسیله‌ی مصطفی کسروی و فریدون شهبازیان برای ارکستر بزرگ تنظیم شده است. از جعفریان تا سال ۱۳۵۶، ۲۶ آهنگ در رادیو- تلویزیون ملی ایران ضبط و پخش شده است. از دیگر فعالیت‌های او تشکیل دو ارکستر بزرگ در دانشگاه بوده است. جعفریان در سال ۱۳۷۵ با دعوت مجدد سازمان صدا و سیما، همکاری خود را با این سازمان ادامه داده که ماحصل این همکاری ساخت بیش‌تر از ۳۰ اثر است که با صدای خوانندگانی چون علیرضا افتخاری، حسام‌الدین سراج، بهرام حصیری، سالار عقیلی، علیرضا قربانی و بهرام گودرزی اجرا شده است. معروف‌ترین اثر جعفریان آلبوم افسانه با صدای علیرضا افتخاری و تنظیم همایون رحیمیان است.
علی جعفریان دو هم‌نوازی با جواد معروفی، در آبان ۱۳۷۰ و اردی‌بهشت ۱۳۷۱ در تالارهای اقبال لاهوری و فجر دانشگاه شیراز داشته که در آن‌ها به همراه پیانوی معروفی ویولن نواخته است. او در سال ۱۳۷۹ در اولین جشنواره‌ی موسیقی معلولان سراسر کشور (به دبیری کامبیز روشن‌روان) به مقام اول نوازندگی دست یافت. همچنین در سال ۱۳۷۸ به عنوان هنرمند برگزیده‌ی بنیاد دکتر محمد خزائلی معرفی شده. در سال ۱۳۸۲ در مراسم اختتامیه‌ی جشنواره‌ی بین‌المللی موسیقی فجر از جعفریان تجلیل شده و لوح زرین جشنواره به وی اهدا گردیده است. علاوه بر این باید اشاره کرد که در سال ۱۳۸۳ از طرف وزارت ارشاد به او مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) اعطا شده است. جعفریان از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۸۲ مدیر امور فوق برنامه‌ی دانشگاه‌های شیراز و علوم پزشکی شیراز بود و طی این سال‌ها به تدریس دروسی چون سلفژ و تئوری و آموزش ساز پرداخت.
علی جعفریان به علت ایست قلبی، در حین عمل جراحی قلب، در بیمارستان قلب شیراز درگذشت و در قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.