پادوا، شهر
پادوا، شهر (Padua)
| پادوا، شهر | |
|---|---|
| کشور | ایتالیا |
| نام فارسی | پادوا |
| نام لاتین | Padua |
| جمعیت | ۲۰۹,۶۴۱ نفر (۲۰۰۱) |
| موقعیت | واقع در ونتو، در شمال ایتالیا، واقع در بخش آبراه‌سازی‌شدۀ رود باکّیلیونه، به فاصلۀ ۳۸کیلومتری غرب ونیز |
| تولیدات و صنایع مهم | ماشین‌سازی، پوشاک، و الیاف مصنوعی |
| برخی بناهای مهم | پالاتسو دِلا راجونه، بازیلیکای آنتونیوی قدیس، و باغ‌های گیاه‌شناسی که در ۱۵۴۵ ساخته شدند |
(نام باستانی: پاتاویوم[۱]) واقع در ونتو، در شمال ایتالیا، واقع در بخش آبراه‌سازی‌شدۀ رود باکّیلیونه[۲]، به فاصلۀ ۳۸کیلومتری غرب ونیز. جمعیت آن 214,125 نفر (۲۰۱۱) و مساحتش ۹۲،۸۵ کیلومتر مربع است. صنایع آن عبارت‌اند از ماشین‌سازی، پوشاک، و الیاف مصنوعی. گالیله، ستاره‌شناس، در دانشگاه آن (تأسیس ۱۲۲۲) تدریس می‌کرد. بناهای پادوا عبارت‌اند از پالاتسو دِلا راجونه[۳]، بازیلیکای آنتونیوی قدیس[۴]، و باغ‌های گیاه‌شناسی که در ۱۵۴۵ ساخته شدند. آلاریک[۵]، پادشاه ویزیگوت‌ها[۶]، در اوایل قرن ۵م و آتیلا[۷]، پادشاه هون‌ها[۸]، در ۴۵۲م این شهر را غارت کردند. شهر مزبور در ۱۳۱۸م به خاندان کارّارا[۹] و در ۱۴۰۵م به ونیز انتقال یافت. فرانسویان در ۱۷۹۷ آن را تصرف کردند. در ۱۸۱۴ به اتریش واگذار شد و سرانجام در ۱۸۶۶ بخشی از ایتالیا شد. کلیسای جامع (قرون ۱۶ تا ۱۸ پادوا)، تعمید‌گاهی از قرن ۱۲م دارد. بازیلیکای گوتیک رومی‌وار آنتونیوی قدیس، که مقبرۀ قدیس در آن قرار دارد، با شش گنبد بیزانسی جالب‌ترین بنای شهر است. محراب بلند آن برنزکاری‌هایی دارد که کار دوناتلو[۱۰] است و تندیس سواره گاتاملاتا[۱۱]ی او در میدان مقابل کلیسا قد برافراشته است.