کریم فکور
کریم فکور (مشهد 5 اسفند 1304ش- تهران 7 شهریور 1375ش)
| کریم فکور | |
|---|---|
| زادروز |
مشهد 5 اسفند 1304ش |
| درگذشت | تهران 7 شهریور 1375ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | حقوق- دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | ترانه‌سرا |
| آثار | الهه‌ی ناز، گل مریم، خوشه‌چین |
| گروه مقاله | موسیقی |
شاعر, ترانه‌سرا و روزنامه‌نگار ایرانی. شعر و شاعرى را از سال سوم دبیرستان آغاز کرد و از این دوره به کارهاى فرهنگی-هنرى مختلفى چون انتشار مجله، جلسات سخنرانى و شعرخوانی پرداخت. فکور در رشته‌ی حقوق دانشگاه تهران تحصیل کرده است. او سال‌ها ریاست اداره‌ی انتشارات و آمار و بررسی‌هاى اقتصادى بانک بازرگانى (تجارت) را بر عهده داشته است.
از سال 1325 همکارى خود را با رادیو آغاز کرد و ضمن همکارى با این سازمان، بنا به دعوت مدیران تئاتر تهران، ترانههایى برای اجرا در پیشپردههاى این تئاترها ساخت. از ترانههاى معروف او باید به یار بی‌وفا (با صداى جمشید شیبانى و آهنگ حسن رادمرد)، مونس دل (با صداى على زاهدى)، خوشه‌چین (غلامحسین بنان)، گلنار (داریوش_رفیعی)، شبهاى تهران (پروانه)، ساغر شکسته (مرضیه)، غوغاى ستارگان (پروین)، گل مریم (گیتی پاشایی)، الهه‌ی ناز (بنان) و از من بگذر (پوران- ایرج) اشاره کرد. فکور بیشتر از 500 ترانه و سرود برای خوانندگان و آهنگ‌سازان ایرانی ساخته است. او جز ترجمه‌ی مقالات معدود، ترجمه‌ی اشعار برخی فیلم‌های موزیکال (از جمله اشک‌ها و لبخندها- ساخته‌ی رابرت وایز) را نیز انجام داده است. بیشتر ترانه‌های قاسم_جبلی توسط فکور نوشته شده‌اند و او برای خوانندگانی چون کوروس سرهنگ‌زاده آهنگ نیز ساخته است. کریم فکور در سال 1375 درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شده است.
منابع: