مونرو، آليس
مونْرو، اَلیس (اونتاریو 10 ژوئیه 1931 - همانجا 13 می 2024م) Munro, Alice
| آليس مونرو Alice Munro | |
|---|---|
| زادروز |
اونتاریو 10 ژوئیه 1931م |
| درگذشت | اونتاریو 13 می 2024م |
| ملیت | كانادایی |
| شغل و تخصص اصلی | داستان‌كوتاه‌نويس |
| آثار | قمرهای مشتری (1983)، دوست جوانی من (1990) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ نوبل ادبیات سال 2013م |
(نام اصلی: آلیس لِیْدلو[۱]) داستان‌کوتاه‌نویس کانادایی. نخستین مجموعۀ داستان‌کوتاهش، رقص سایه‌های شاد[۲] (1964) با استقبال منتقدان روبه‌رو شد. این مجموعه و مجموعه‌های دیگر - مانند چیزی که قصد داشتم به تو بگویم[۳] (1974) و پیشرفت عشق[۴] (1986) - به شهرت جهانی او در مقام یکی از بهترین داستان‌کوتاه‌نویسان عصر حاضر منجر شد. رمان دختر گدا[۵]، که در واقع مجموعه‌ای از چند داستان به‌هم‌پیوسته است، در 1979 به چاپ رسید. در 2001 بابت یک عمر فعالیت، برندۀ جایزۀ ری[۶]، جایزۀ داستان کوتاه، و در سال 2013م برندۀ جایزه نوبل ادبیات شد.
مونرو در وینگمِ[۷] اونتاریو[۸] متولد شد و ماجراهای غالب داستان‌هایش در شهر کوچک اونتاریو می‌گذرد. آثار موجز و تیزبین او عموماً رویدادهای زندگی روزمره را ترسیم می‌کنند که معمولاً از چشم یک زن و با نگاهی ژرف‌نگر به رنج حاصل از ناکامی و شکنندگی روابط - و به تعبیر خود مونرو «رنج تماس انسانی» - روایت می‌شوند. مونرو با وجود نشان ندادن تمایلات آشکار فمینیستی در آثارش با چیره‌دستی، حساسیت، و صداقت زندگی زنانی را به تصویر می‌کشد که با نقش‌های فراوانشان در دنیایی مردسالار دست‌وپنجه نرم می‌کنند. داستان‌هایش را در نشریات بسیار، به‌خصوص در نیویورکر[۹]، به چاپ رسانده و در دهۀ 1970 نویسندۀ مقیم و مدعو دانشگاه اونتاریوی غربی[۱۰] بوده است. رمان زندگی زنان و دختران[۱۱] را در 1971 منتشر کرد. از دیگر مجموعه‌داستان‌های اوست: قمرهای مشتری[۱۲] (1983)، دوست جوانی من[۱۳] (1990) و اسرار پیدا[۱۴] (1994).
شماری از آثار وی به فارسی ترجمه شده‌اند از جمله فرار با ترجمۀ مژده دقیقی، دست‌مایه‌ها با ترجمۀ مرضیه ستوده و رؤیای مادرم با ترجمۀ ترانه علیدوستی.