ریکیاویک
ریکیاویک (Reykjavik)
| ریکیاویک | |
|---|---|
| کشور | ایسلند |
| نام فارسی | ریکیاویک |
| نام لاتین | Reykjavik |
| جمعیت | 184,300 نفر |
| موقعیت | ساحل جنوب غربی خلیج فاکسا |
| برخی بناهای مهم | ساختمان مجلس و ساختمان دولت، دو کلیسای جامع |
بندر اصلی و پایتخت ایسلند[۱] از ۱۹۱۸، بر ساحل جنوب غربی خلیج فاکسا[۲]، با ۱۸۴,۳۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مهم‌ترین صنعت آن فرآوری و کنسرو ماهی است. بیشتر شهر با شبکۀ لوله‌های آب زیرزمینی، ساخت ۱۹۴۵، گرم می‌شود. منبع آب گرم، چشمه‌ها و نهرهای آتشفشانی‌‌اند. ریکیاویک از ۱۸۰۱ تا ۱۹۱۸ از مقرهای دولت دانمارک[۳] بود و از ۱۸۴۳ مقر پارلمان کشور مزبور بود. ریکیاویک شمالی‌ترین پایتخت جهان است. وایکینگ‌ها[۴]، به رهبری اینگولفور آرنارسون[۵]، در ۸۷۴م ریکیاویک را بنا کردند و معنای آن «خلیج پُردود[۶]» است؛ شاید علت آن بخارهایی است که از زمین خارج می‌شود. ریکیاویک در ابتدا دهکدۀ ماهیگیری بود که در ۱۷۸۶ به‌صورت شهر درآمد و در ۱۷۹۶ اسقف‌نشین شد. شهر کنونی تقریباً جدید و متعلق به اواخر قرن ۱۹ است. بیش از نیمی از جمعیت ایسلند در ریکیاویک و یا نزدیک آن زندگی می‌کنند و این شهر مرکز فرهنگی، تجاری، و دولتی جزیره است. دو کلیسای جامع دارد که ارتفاع کلیسای جدیدتر ۷۵ متر است؛ دانشگاه ریکیاویک در ۱۹۱۱ تأسیس شد؛ ساختمان مجلس در ۱۸۸۱ و ساختمان دولت در اواسط قرن ۱۸ ساخته شد. کتابخانۀ ملی ریکیاویک دارای ۳۰۰هزار جلد کتاب و ۱۲هزار دست‌نوشته است.