آلیسیا د لاروچا
آلیسیا د لاروچا (بارسلون 23 مه 1923- همان‌جا 25 سپتامبر 2009م) (Alicia de Larrocha)
| آلیسیا د لاروچا Alicia de Larrocha | |
|---|---|
| زادروز |
بارسلون 23 مه 1923م |
| درگذشت | بارسلون 25 سپتامبر 2009م |
| ملیت | اسپانیایی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی پیانو و آهنگ‌ساز |
| سبک | کلاسیک |
| آثار | سونات صفحه کلید آنتونیو سولر |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | 4 جایزه‌ی گرمی - نشان زرین دولت کاتالونیا - نشان یونسکو |
بانوی پیانونواز و آهنگ‌ساز اسپانیایی. از اسطوره‌های پیانونوازی قرن 20م و از برترین پیانیست‌های اسپانیایی در عصر خود و حتی به گفته‌ی رویترز[۱] در تمام اعصار به‌شمار می‌رفت.
والدینش هر دو پیانیست بودند و آموزش او از سه سالگی آغاز شد و در پنج سالگی در نمایشگاه جهانی بارسلون برای همگان نواخت. سال بعد کنسرتی در سویل[۲] داد. در یازده سالگی با ارکستر اجرا کرد و در سال‌های بعد (از سن 24 سالگی) در اقصی نقاط جهان کنسرت داد. آلیسیا از هفت سالگی آهنگ‌سازی می‌کرد ولی در حیاتش آثار خود را اجرا نکرد و با وصیت به خانواده‌اش برای انتشار آن‌ها پس از مرگش، این کار را به آیندگان واگذار کرد.
د لاروچا علاوه بر کسب 4 جایزه‌ی گرمی و 14 نامزدی این جایزه، برنده‌ی جوایزی همچون نشان زرین دولت کاتالونیا شده است. اولین جایزه‌ی گرمی‌اش را در سال 1975م و آخرین جایزه را در سال 1992م، تقریباً در هفتادسالگی گرفت. وی اولین اسپانیایی‌ست که نشان یونسکو گرفته است. اجراهای مثال‌زدنی‌اش از آثار ایساک آلبنیث و انریکه گرانادوس باعث محبوبیت و شهرت بیش‌تر او شده است. در مجموع د لاروچا عمده‌ی فعالیت هنری‌اش به اجرای آثار آهنگسازان اسپانیایی (چه اجرای زنده و چه ضبط‌های استودیویی) اختصاص داشته است. از مهم‌ترین اجراهای استودیویی وی به سونات صفحه کلید[۳] آنتونیو سولر[۴] می‌توان اشاره کرد.