آیس خینس
آیْسْ‌خینِس (۳۸۹ـ۳۱۴پ‌م)(Aeschines)
| آیس خینس Aeschines | |
|---|---|
| زادروز |
۳۸۹پ‌م |
| درگذشت | ۳۱۴پ‌م |
| ملیت | آتنی |
| شغل و تخصص اصلی | خطیب |
| گروه مقاله | فلسفه، منطق و کلام |
خطیب آتنی و رقیب اصلی دِموستِنِس[۱]. در ۳۴۸پ‌م، در مقام سفیر، همراه او به مقدونیه[۲] رفت. دشمنی او با دموستِنس، در ۳۳۰پ‌م به اوج رسید و منجر به تبعید آیْسْ‌خینِس شد. در رودس[۳]، مدرسۀ نطق و خطابه تأسیس کرد. دموستِنس و تیمارخوس[۴] قصد داشتند او را به اتهام جنایت محاکمه کنند، زیرا آیْس‌خینِس تلاش می‌کرد که رضایت آتِنی‌ها را در مورد توسعۀ مقدونیه تا یونان، در جریان گفت‌وگوهای بین آتِن[۵] و مقدونیه، جلب کند؛ این گفت‌وگوها به صلح فیلوکراتِس[۶] انجامید (۳۴۶پ‌م). آیْس‌خینِس نیز موفق شد به منظور تلافی، تیمارخوس را به فساد اخلاقی متهم کند، ولی در محاکمۀ خود در ۳۴۳پ‌م به دشواری تبرئه شد. آیس‌خینِس در ۳۳۶پ‌م برضد تیسفون[۷]، که به پاس خدمات دموستِنس به آتن پیشنهادِ غیرقانونی اعطای تاج سلطنتی را به وی داده بود، اقامۀ دعوا کرد. محاکمۀ این شخص در ۳۳۰پ‌م با ایرادِ خطابۀ درخشان دموستِنس در دفاع از کِتِه‌سیفون به شکست کامل آیس‌خینس انجامید، که شرح آن در رسالۀ در باب تاج[۸] آمده است.