ابابیل
اَبابیل
(جمع مکسّرِ ابول/ابیل/ابال/ابّوله) به معنی دسته‌ها؛ دسته‌دسته؛ پرندگانی که دسته‌دسته می‌آیند. در قرآن، نام پرندگانی که از جانب خداوند بر سپاهِ ابرهه تاختند. این پرندگان سنگ‌ریزه‌هایی را که در چنگال و منقارهای خود داشتند بر سر سپاهیان ابرهه فروریختند و آن‌ها را به هلاکت رساندند. این کلمه فقط یک‌بار در قرآن (فیل، ۳) به کار رفته است. ابابیل نام پرنده‌ای خاص نیست. برخی مفسران، بی‌ذکر سند، آن را پرستو یا نوعی مرغابی شمرده‌اند که نادرست است. محمد عبده و برخی محققان درپی او ابابیل را از ریشۀ آبله شمرده‌اند، که درست به نظر نمی‌رسد.