ابدون

اَبَدّون (Abaddon)
(در یونانی آپولیون، واژه‌ای عبری به معنی ویرانگر) در عهد عتیق (کتاب ایوب ۳۱: ۱۲؛ مزامیر ۷۸: ۴۹)، برابر با شئول (هاویه) و خدای مرگ. در عهد جدید، کتاب مکاشفۀ یوحنا باب نهم، نام فرشتۀ نگهبان چاه‌ هاویه است که از آن دود عظیم و ملخ‌های همچون عقرب نمایان می‌شوند، و شاید تجسّم جهنم باشد. واژۀ یونانی آن نیز به معنی ویرانگر، احتمالاً اشارۀ تجنیسی به آپولون دارد که نمادش ملخ است.

---