برانکوزی، کنستانتین (۱۸۷۶ـ۱۹۵۷)
برانکوزی، کنستانتین (۱۸۷۶ـ۱۹۵۷م)(Brancusi, Constantin)
| کنستانتین برانکوزی Constantin Brancusi | |
|---|---|
| زادروز |
رومانی۱۸۷۶م |
| درگذشت | ۱۹۵۷م |
| ملیت | رومانیایی |
| نام‌های دیگر | برانکوش |
| تحصیلات و محل تحصیل | بخارست |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه‌ساز |
| آثار | الهه ای در خواب (۱۹۱۰ موزه ملی هنر مدرن پاریس)؛ و پرنده در فضا؛ مجسمه ای با نام پسر مسرف؛ مجسمه مایاسترا |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
مجسمه‌ساز رومانیایی. نام او در زبان رومانیایی برانکوش است. در مجسمه‌سازی، انقلابی بنیادین به‌وجود آورد. از ۱۹۰۴م در پاریس هنرآفرینی کرد، و در مجسمه‌سازی انتزاعی[۱] پیشگام بود. بن‌مایه‌های اصلی همچون پرنده، ماهی، یا سردیس انسان را به‌شکل‌های سادۀ بنیادین متناسب با کیفیت کارماده[۲]هایش ـ از سنگ و مفرغ[۳] تا چوب ـ خلاصه می‌کرد. برخی از آثارش عبارت‌اند از الهه‌ای در خواب[۴] (۱۹۱۰م موزۀ ملی هنر مدرن پاریس[۵])، و پرنده در فضا[۶] (۱۹۲۸م، موزۀ هنر مدرن نیویورک[۷]). برانکوزی از نخستین مجسمه‌سازان قرن ۲۰ بود که روش شکل‌دهی را وانهاد، و سنگ، چوب یا فلز را مستقیماً کنده‌کاری کرد. در کار روی چوب از رسوم متداول روگرداند، و با ضربات تبر و ارّه به آن شکل بخشید؛ ازجمله در مجسمه‌ای با نام پسر مُسرف[۸] (۱۹۱۵م، موزۀ هنری فیلادلفیا[۹]). از سوی دیگر آثار مفرغی‌اش، ازجمله مجسمۀ مایاسترا[۱۰] (۱۹۱۱، نگارخانۀ تیت[۱۱]، لندن) کاملاً صیقل‌خورده و شفاف‌اند.
برانکوزی در جنوب رومانی به‌دنیا آمد، و در بخارست درس خواند. در ۱۹۰۴م با پای پیاده از رومانی به پاریس رفت، و در آن‌جا مدت کوتاهی در کارگاه اوگوست رودَن[۱۲] فعال بود. با کنده‌کاری مستقیم روی مرمر طبع‌آزمایی کرد، و از روی اثر رودَن با نام بوسه[۱۳] نمونه‌های بسیار بدیعی پدید آورد. در دهۀ ۱۹۳۰م توانست سازه‌هایی از فرم‌های سادۀ تکرارشونده را با سادگی ناب و فوق‌العاده بیافریند.