سینر، یانیک (2001)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۲ توسط Shahraabi (بحث | مشارکت‌ها)

سینر، یانیک (2001- ) (Sinner, Jannik)

یانیک سینر

تنیس‌باز ایتالیایی. در رده بندی انفرادی انجمن تنیس حرفه ای در ژوئن ۲۰۲۴، او در رتبه اول جهان ایستاده است. در استان تیرول جنوبی[۱] واقع در شمال ایتالیا متولد، و در شهر سکستن[۲] بزرگ شد. او از 3 سالگی شروع تنیس کرد. در 8 سالگی قهرمان کشوری و در 12 سالگی نایب ‌قهرمانی را به دست آورد. سینر در ۱۳ سالگی به بوردیگرا[۳] در ایگوریای ایتالیا نقل‌مکان کرد تا در مرکز تنیس پیاتی[۴] زیر نظر دو مربی به نام‌های ریکاردو پیاتی[۵] و ماسیمو سارتوری[۶] به تمرین بپردازد. او در 2016 در تور جوانان آی‌تی‌اف[۷] (فدراسیون بین‌المللی تنیس) به رقابت پرداخت، اما رتبه‌اش طی دو سال 2016 تا 2018 بالاتر از 133 بود و به موفقیت خاصی دست نیافت. در 2018 به رقابت در سطح بزرگسالان پرداخت که به سبب رتبۀ پایین‌اش فقط می‌توانست در مسابقات فیوچرز[۸] به رقابت بپردازد. اما فقط یک عنوان به دست آورد که آن هم در بخش دونفره بود. اما 2019 سال اوج گرفتن و شکوفایی سینر بود. اولین عنوان خود را در تور چلنجر[۹] و در شرایطی که 17 سال داشت، در برگامو[۱۰] کسب کرد. دومین عنوان چلنجر را در لکسینگتون[۱۱] کسب کرد و به یکی از 11 بازیکن جوان 17 سالۀ تاریخ تبدیل شد که بیش از یک عنوان چلنجر را کسب کرده است. با دریافت سهمیۀ وایلد کارت[۱۲]، جواز حضور در رقابت‌های ستارگان نسل آینده را کسب کرد. او در آن مسابقات، به نیمه‌نهایی رسید و در نهایت فاتح مسابقات شد. یک هفته پس از این قهرمانی، سومین عنوان چلنجر خودش را هم در ایتالیا به دست آورد. در سال 2003، او پس از رافائل نادال[۱۳] جوان‌ترین بازیکنی شد که سال را در جمع 80 نفر برتر قرار می‌گیرد. در سال 2020، او اولین دوران حرفه‌ای خود را تجربه کرد. در آن سال، او در رتبۀ 37 جهان ایستاد و در 2021، به جمع 10 نفر برتر جهان پیوست. در مسابقات آزاد میامی[۱۴]، او برای نخستین بار به فینال مسترز 1000 امتیازی[۱۵] رسید و با شکست دادن هوبرت هورکاچ[۱۶]، نایب قهرمان شد. در 2023، سینر برندۀ جایزۀ بازیکن محبوب هواداران شد؛ عنوانی که از 2003 تا 2021 در اختیار راجر فدرر[۱۷] بود و رافائل نادال هم فقط یک بار آن را در 2022 از آن خود کرد. او 18 عنوان انفرادی را در تور جهانی تنیس به دست آورده است، از جمله دو قهرمانی اصلی در مسابقات آزاد استرالیا 2024 و آزاد امریکا در سال 2024، و همچنین چهار عنوان مسترز ۱۰۰۰ امتیازی. او ایتالیا را به عنوان قهرمانی جام دیویس در سال 2023 هدایت کرد که اولین قهرمانی اش از سال 1976 بود. از دیگر عناوین و افتخارات اوست: راه یابی به مرحله نیمه نهایی مسابقات ویمبلدون ۲۰۲۳ و مسابقات آزاد فرانسه ۲۰۲۴.

  1. South Tyrol
  2. Sexten
  3. Bordighera
  4. Piatti Tennis Center
  5. Riccardo Piatti
  6. Massimo Sartori
  7. (ITF (International Tennis Federation
  8. Futures
  9. Challenger Tour
  10. Bergamo
  11. Lexington
  12. Wild Card
  13. Rafael Nadal
  14. Miami Open
  15. Masters 1000
  16. Hubert Hurkacz
  17. Roger Federer