مانیاسکو، آلساندرو (۱۶۸۱ـ۱۷۴۷)
مانیاسکو، آلسّاندرو (۱۶۸۱ـ۱۷۴۷م)(Magnasco, Alessandro)
| آلسّاندرو مانیاسکو Alessandro Magnasco | |
|---|---|
| زادروز |
جنووا۱۶۸۱م |
| درگذشت | ۱۷۴۷م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | میلان، هنر |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| خویشاوندان سرشناس | استفانو مانیاسکو (پدر) |
نقاش ایتالیایی. تابلوهای پراحساسش، در عصر خود ستایش بسیاری را برانگیخت. نقش‌مایه‌های آثارش صحنه‌های اندوهباری‌اند از ساختمان‌های مخروبه، در فضاهای توفان‌زده، که پیکرهایی مرموز و شیطانی در آن‌ها ساکن‌اند. از ضربه‌قلم‌های خشن بر روی بوم تیره‌رنگ استفاده می‌کرد؛ شیوۀ کارش بر سباستیانو ریتچی[۱] و فرانچسکو گواردی[۲] تأثیر گذاشت. مانیاسکو در جنووا[۳] به‌دنیا آمد، و فرزند استفانو مانیاسکو[۴]، نقاش، بود. در میلان هنر آموخت و در آن‌جا، فلورانس[۵] و جنووا هنرآفرینی کرد. با شیوه‌ای پرهیجان و رمانتیک[۶]، به سنّت نقاشی سالواتور روزا[۷] تداوم بخشید. مضامین آثارش عبارت‌اند از بازارهای مکّاره، اردوگاه‌های کولی‌ها، کنیسه‌ها و راهبان در حال دعاکردن در چشم‌اندازهای دست‌نخورده و طبیعی. تابلوهایی نیز از زندگی اجتماعی دارد که واجد عناصر خیالی و شاید طنزآمیزند.