آرمسترانگ، ادوین هوارد (۱۸۹۰ـ۱۹۵۴)
آرمِسْترانگ، اِدوین هوارد (۱۸۹۰ـ۱۹۵۴م)(Armstrong, Edwin Howard)
| ادوین هوارد آرمسترانگ Edwin Howard Armstrong | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۸۹۰م |
| درگذشت | ۱۹۵۴م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک‌دان و مخترع |
| گروه مقاله | فناوری و صنایع |
مهندس امریکایی رادیو. سیستم تنظیم سوپرهترودین[۱] را برای دریافت طیف گسترده‌ای از فرکانس‌های رادیویی[۲]، و ارسال رادیویی[۳] مدوله‌سازی فرکانس[۴] (FM) را برای امواج رادیویی[۵] بی‌پارازیت ابداع کرد. در نیویورک زاده شد. در همان شهر درس خواند و استاد دانشگاه کلمبیا[۶] شد. در دادخواهی‌های متعددی برای طرح‌های ثبت‌شدۀ خود شرکت کرد و سرانجام خودکشی کرد. طی جنگ جهانی اول مدار دریافت سوپرهترودین را، برای تشخیص وجود هواپیمای دشمن، ابداع کرد. این گیرنده براساس دریافت امواج الکترومغناطیسی[۷] (رادیویی) گسیل‌شده، حاصل از جرقه‌زنی سیستم احتراق موتور هواپیمای دشمن، کار می‌کرد. در ۱۹۱۹م، اصل سوپرهترودین[۸] را عرضه کرد که براساس آن، از لامپ سه‌قطبی[۹] برای تقویت و تنظیم رادیوها استفاده می‌شد. درآن‌زمان، برای پخش رادیویی از مدولاسیون دامنه[۱۰] (AM) استفاده می‌کردند، که همواره در معرض تداخل پارازیت بود. در ۱۹۳۳م، با فیزیک‌دان امریکایی، مایکل پوپین[۱۱] (۱۸۵۸ـ۱۹۳۵م)، روش پخش رادیویی FM را ابداع و آن را ثبت کرد. در این روش، سیگنال ارسالی فرکانس موج حامل[۱۲] را در پهنای باند[۱۳] وسیعی مدوله می‌کند. پارازیت بر FM اثر ندارد و این پخش رادیویی صدا را با کیفیت اصلی انتقال می‌دهد. این روش پخش، روش اصلی ارسال سیگنال‌های رادیویی، تلویزیونی، موج کوتاه، و ماهواره‌ای، با کیفیت مطلوب است. درعین‌حال، فرکانس‌های بالایی که در آن به‌کار می‌رود معمولاً با محدودیت خط دید مواجه‌اند. پخش رادیویی FM پس از جنگ جهانی دوم رواج یافت.