آزور

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آزور (Azores)
(یا: آسور؛ به پرتغالی: اَسورِش) مجمع‌الجزایری مرکب از سه گروه جزایر شرقی، مرکزی، و غربی مشتمل بر نُه جزیرۀ کوچک و بزرگ در اقیانوس اطلس شمالی. ۲,۲۴۷ کیلومتر مربع مساحت و ۲۳۷,۸۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۱م). تولید شراب، میوه، و غلّات و گردشگری از منابع درآمد مردم آزور است. این مجمع‌الجزایر چشمه‌های آب گرم فراوان دارد و مناطق اطراف آن کوهستانی و ناهموار است. پونتا دلگادا[۱]، مرکز اداری مجمع‌الجزایر مزبور، در جزیرۀ اصلی، سائو میگل، قرار دارد. کارتاژی‌ها جزایر آزور را می‌شناختند، چون سکه‌های پونی در جزیرۀ کوروو[۲]، از جزایر آزور، کشف شده است. این جزایر در ۱۴۳۹م مستعمرۀ پرتغال و در ۱۴۸۰م رسماً ضمیمۀ این کشور شد. جزایر آزور در جنگ داخلی پرتغال (۱۸۲۰م) و نیز در مبارزات آزادی‌خواهان این کشور علیه طرفداران استبداد (۱۸۲۹م) جایگاهی ویژه داشت. در جنگ جهانی دوم، جزایر آزور پایگاه دریایی و هوایی متفقین بود و امریکا در جنگ یوم کیپور[۳] (۱۹۷۳م)، در خاورمیانه[۴] نیز از این جزایر برای ارسال کمک‌های تسلیحاتی به رژیم اشغالگر قدس استفاده کرد. آزور در ۱۹۷۶م به ناحیه‌ای خودمختار تبدیل شد و به‌صورت بخشی از سرزمین‌های فرادریایی پرتغال باقی ماند.

نمای بالایی جزیره ویلا فرانکا دو کامپو، مجمع‌الجزایر آزور، دریای آتلانتیک

 


  1. Ponta Delgada
  2. Corvo
  3. Yom Kippur War
  4. Middle East