آمیس (amice) پارچه‌ای چهارگوش از جنس کتان، بخشی از پوشش کشیشان در مراسم عشای ربانی[۱]. آن را روی سر می‌گذارند و به پشت می‌اندازند و دور گردن در زیر آلب[۲] گره می‌زنند. روحانیانی که لباسشان باشلقی هم دارد، آمیس را روی باشلق می‌گذارند و هر دو را با هم از روی لبّاده[۳] به پشت می‌اندازند.
