اتکینسون، رابرت د سکورت (۱۸۹۸ـ۱۹۸۲)
اَتْکینْسون، رابرت دِ سْکورت (۱۸۹۸ـ۱۹۸۲)(Atkinson, Robert D\'escourt)
| رابرت د سکورت اتکینسون Robert D\'escourt Atkinson | |
|---|---|
| زادروز |
ریادر، ویلز ۱۸۹۸م |
| درگذشت | ۱۹۸۲م |
| ملیت | ویلزی |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
اخترشناس و مخترعِ ویلزی. در زمینۀ سنتز هسته‌ای[۱]، انرژی ستاره‌ها[۲]، و اخترشناسی موضعی[۳] تحقیق می‌کرد. سهم مهمی در درک کلی عملکرد و تحول ستاره‌هایی نظیر خورشید داشت و در عین حال، به طراحی و ساخت ابزار نیز می‌پرداخت. در ریادر[۴] ویلز زاده شد و در آکسفورد و گوتینگن[۵] آلمان درس خواند. بعد از پژوهش‌های مقدماتی در آکسفورد و برلین، به ایالات متحدۀ امریکا رفت و در دانشگاه راتگرز[۶] نیوجرسی[۷] به کار خود ادامه داد. در ۱۹۲۴، اخترفیزیک‌دان بریتانیایی، آرتور ادینگتون[۸]، در توصیف تابش خورشید خاطر نشان کرد که فرآیند شکسته‌شدن اتم‌ها در درون هستۀ مرکزی ستاره ماده را به انرژی تبدیل می‌کند. این دیدگاه ادینگتون در ۱۹۳۲ مورد حمایت اَتکینسون قرار گرفت که در آن هنگام در رصدخانۀ سلطنتی گرینویچ[۹] کار می‌کرد. در آن سال، فیزیک‌دانان نخستین بار موفق به شکافتن هستۀ اتم شده بودند. اتکینسون توانست الگوی نظری نابودی ماده را عرضه کند. او تنها انرژی آزادشده از واکنش‌های اتمی درون ستاره‌ها و واکنش‌های ضروری برای تولید مقادیر عظیم تابش[۱۰] مورد نیاز را معین کرد.