از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
اِستِقصاء
(در لغت بهمعنی به نهایت رسانیدن و یکایک طلبکردن) در اصطلاح بدیع، بیانکردن همۀ اقسام و شقوق چیزی، چنانکه مطلبی ناگفته نمانَد: دو کس چَه کنند از پی خاص و عام/یکی نیکمحضر، یکی زشتنام/یکی تا کند تشنه را تازه حلق/یکی تا به گردن دراُفتند خلق (سعدی)