اف موری آبراهام
اف. موری آبراهام (پنسیلوانیا 24 اکتبر 1939م - ) F. Murray Abraham
اف. موری آبراهام F. Murray Abraham | |
---|---|
زادروز |
پنسیلوانیا 24 اکتبر 1939م |
ملیت | امریکاییِ سوریتبار |
تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه تگزاس |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
آثار | سرپیکو (۱۹۷۳)؛ صورتزخمی (۱۹۸۳)؛ آمادئوس (۱۹۸۴)؛ نام گل سرخ (۱۹۸۶)؛ مردی بیگناه (۱۹۸۹)؛ آتش غرور (1990) |
گروه مقاله | سینما |
جوایز و افتخارات | جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد (1984م) |
(نام کامل: فحرید موری آبراهام[۱]) بازیگر سوریتبارِ امریکاییِ برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد. پدر و مادرش به ترتیب سوری و ایتالیایی بودند. تحصیلاتش را در دانشگاه تگزاس[۲] به پایان رساند. سپس در استودیوی هربرت برگاف[۳] (در نیویورک) تحت نظر یوتا هیگن[۴] (1919 - 2004م) آموزش بازیگری دید. از اواسط دهۀ 1960م روی صحنه رفت. در سال 1971م نیز نخستین فیلمش را بازی کرد. پس از سالها بازی در نقشهای کوچکِ فیلمهای گاه معتبر، سرانجام برای نقش آنتونیو سالیری در آمادئوس[۵] (1984م) برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی شد و به شهرت رسید. آبراهام برای آمادئوس برندهٔ جایزه گلدن گلوب[۶] بهترین بازیگر مرد فیلم درام و نامزد دریافت جایزۀ بفتا[۷]ی بهترین بازیگر نقش اول مرد نیز شد. در سالهای بعد حضور فعال و چشمگیری (از جمله در نام گل سرخ[۸]/1986م، مردی بیگناه[۹]/ 1989م و چشم بیوه[۱۰]/1991م) داشت. پس از حضور در آثار فیلسمازان ایتالیایی در دهۀ نخست 2000م، در دههٔ بعد در دو فیلم تحسینشده بازی کرد: اول در فیلمی از برادران کوئن با عنوان درون لوین دیویس[۱۱] (۲۰۱۳م) در نقش برنامهریز و مدیر موسیقی فولکلور (باد گراسمن[۱۲]) و سپس در فیلمی از وس اندرسون[۱۳] با عنوان هتل بزرگ بوداپست[۱۴] (۲۰۱۴م) در نقش مردی مرموز به نام «آقای مصطفی». در این دهه حضور او در نقش یک متخصص عملیات سیاه به نام «دار آدل[۱۵]» در مجموعۀ تلویزیونی هوملند[۱۶] نیز مورد توجه قرار گرفت.
موری آبراهام در تمام دورۀ فعالیت حرفهایاش در اجراهای زیادی از آثار شکسپیر، بکت و چخوف به روی صحنه رفته است، که بازیاش در نمایش در انتظار گودو در نقش پوزو[۱۷] (اجرای سال 1988م) شهرت دارد.
گزیدۀ آثار سینمایی
- سرپیکو[۱۸] (سیدنی لومت - ۱۹۷۳)
- پسران آفتاب[۱۹] (هربرت راس[۲۰] - ۱۹۷۵)
- صورتزخمی[۲۱] (برایان دی پالما - ۱۹۸۳)
- آمادئوس (میلوش فورمن - ۱۹۸۴)
- نام گل سرخ (ژان ژاک آنو[۲۲] - ۱۹۸۶)
- سوگلی[۲۳] (جک اسمایت[۲۴] - ۱۹۸۹)
- مردی بیگناه (پیتر ییتس[۲۵] - ۱۹۸۹)
- آتش غرور[۲۶] (برایان دی پالما - 1990)
- با شمشیر[۲۷] (جرمی کاگان[۲۸] - ۱۹۹۱)
- چشم بیوه[۲۹] (اندرو وی. مکلاگلن[۳۰] - ۱۹۹۱)
- نجات از شکار شدن[۳۱] (ارنست دیکرسون[۳۲] - ۱۹۹۴)
- آفرودیت توان[۳۳]ا (وودی آلن - ۱۹۹۵)
- تقلید[۳۴] (گییرمو دل تورو[۳۵] - ۱۹۹۷)
- یافتن فارستر[۳۶] (گاس ون سنت[۳۷] - ۲۰۰۰)
- اسرار دانته[۳۸] (لوییس نرو[۳۹] - ۲۰۱۴)
- ↑ Fahrid Murray Abraham
- ↑ University of Texas
- ↑ Herbert Berghof Studio
- ↑ Uta Hagen
- ↑ Amadeus
- ↑ Golden Globe Award
- ↑ British Academy Film Awards
- ↑ Der Name der Rose
- ↑ An Innocent Man
- ↑ Eye of the Widow
- ↑ Inside Llewyn Davis
- ↑ Bud Grossman
- ↑ Wes Anderson
- ↑ The Grand Budapest Hotel
- ↑ Dar Adal
- ↑ Homeland
- ↑ Pozzo
- ↑ Serpico
- ↑ The Sunshine Boys
- ↑ Herbert Ross
- ↑ Scarface
- ↑ Jean-Jacques Annaud
- ↑ The Favorite
- ↑ Jack Smight
- ↑ Peter Yates
- ↑ The Bonfire of the Vanities
- ↑ By the Sword
- ↑ Jeremy Kagan
- ↑ Eye of the Widow
- ↑ Andrew V. McLaglen
- ↑ Surviving the Game
- ↑ Ernest Dickerson
- ↑ Mighty Aphrodite
- ↑ Mimic
- ↑ Guillermo del Toro
- ↑ Finding Forrester
- ↑ Gus Van Sant
- ↑ Il mistero di Dante
- ↑ Louis Nero