القاوری
اِلْقاوَری (inductance)
در فیزیک، پدیده‌ای که در آن، جریان درحال تغییر در مدار منجر به تشکیل میدانی مغناطیسی می‌شود و این میدان نیز باعث القای نیروی محرک الکتریکی‌ای در خلاف جهت جریان اولیه در همان مدار (خودالقاوری[۱]) یا در مدار دیگری (القاوری متقابل[۲]) می‌شود. یکای اندازه‌گیری القاوری در دستگاه بین‌المللی SI هانری نام دارد و با نماد H نشان داده می‌شود. عنصر یا جزء مداری که برای ایجاد القاوری طراحی می‌شود، القاگر[۳] نامیده می‌شود و معمولاً به‌صورت پیچه[۴]ای از سیم است. انرژی ذخیره‌شده در میدان مغناطیسی پیچه، متناسب با ضریب القای پیچه و جریان گذرنده از پیچه است. (← القای_الکترومغناطیسی).