ایوان مداین
اِیوان مداین
(یا: طاقِ کسری) مشهورترین بنای دورۀ ساسانیان، واقع در شهر باستانی مداین، در نزدیکی بغداد. گمان غالب آن است که این بنا به فرمان شاپور اول ساسانی ساخته شد (نیمۀ دوم قرن ۳م). و در دورۀ انوشیروان ساسانی، کاملاً بازسازی شد. ایوان اصلی، با ۲۵.۵ متر پهنا و ۳۴ متر ارتفاع، با دهانه‌ای به طول ۹۴ متر، بارگاهِ عام شاهنشاهان ساسانی بوده است و بر بلندترین نقطۀ صفّه‌ای بنا شده است که مجموعۀ کاخ‌های سلطنتی آن را دربر می‌گرفته است. درِ کوچکی که در وسط دیوار روبه‌روی ایوان تعبیه شده بود، به تالاری با سقفی گنبدی یا استوانه‌ای‌شکل باز می‌شده است. دهلیزی دراز، در سمت چپ تالار، به تالاری منتهی می‌شده است که احتمالاً قرینۀ آن در سمت راست نیز ساخته شده بود. در محوطۀ تالار اصلی، به روایت برخی مورخان، کرسی‌هایی از طلا، در جاهای مشخص نهاده بودند که کسان، برحسبِ مقام و موقع خود، در بارِ عام‌های شاهنشاه بر‌آن می‌نشستند. در این تالار بود که اعراب قالی زربفت و جواهرنشان معروف بهارستان را به غارت بردند و تکه‌تکه و بین خود تقسیم کردند. نیز ← تیسفون،_شهر