بهرام سارنگ
بهرام سارنگ (میانه ۱۳۳۰ش- امریکا 18 شهریور 1391ش)
| بهرام سارنگ | |
|---|---|
| زادروز |
میانه ۱۳۳۰ش |
| درگذشت | امریکا 18 شهریور 1391ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانش‌آموخته‌ی هنرستان عالی موسیقی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| سبک | سنتی |
| آثار | حال دل (آهنگ‌ساز: مهدی ستایشگر)؛ درگاه جمال (آهنگ‌ساز: مهرداد دلنوازی)؛ سرگشته (آهنگ‌ساز: رضا شفیعیان). |
| گروه مقاله | موسیقی |
خواننده‌ی ایرانی موسیقی سنتی. از 10 سالگی با گوش دادن آواز خوانندگانی چون غلامحسین بنان، حسین قوامی، ادیب خوانساری، یونس دردشتی، اقبال آذر و دیگران از طریق برنامه‌های رادیو، با دستگاه‌های موسیقی ایرانی آشنا شد. در ۱۳ سالگی به یادگیری ویولن پرداخت و همزمان مقـدمات تئوری موسیقی را نیز فراگرفت. در ۱۷ سالگی آوازش از رادیو تبریز پخش شد. او در همین دوره از دکتر احد بهجت و دکتر فراهی نیز آموزش گرفته و سـه دوره مقام نخست آواز را در مسابقات هنری آموزشگاه‌های آذربایجان شرقی به دست آورده است. پس از پایان تحصیلات دبیرستان و خدمت سربازی، در سال ۱۳۵۰ برای ادامه‌ی تحصیل به تهران رفت و همزمان در کلاس‌های شبانه‌ی هنرستان عالی موسیقی، ردیف‌های آواز را نزد محمود کریمی و اسماعیل مهرتاش فراگرفت.
سارنگ از سال ۱۳۵۶ در رادیو ایران (از جمله در برنامه‌های منوچهر نوذری) اجرا داشته و از سال ۱۳۶۱ تا 1366 هم خوش‌نویسی را از مرتضـی عبدالـرسـولی یاد گرفته است. در سال‌های ابتدایی دهه‌ی 1630 با محمدرضا لطفی و گروه شیدا چند کنسرت را اجرا کرد. از سال ۱۳۶۷ همکاری خود را با انجمن موسیقی ایران و واحد موسیقی رادیو و تلویزیون و گروه‌های موسیقی آغـاز کرد و کنسرت‌های فراوانی را در ایران و خارج از کشور برگزار کرد. او در چندین دوره از جشنواره‌ی موسیقی فجر شرکت داشته و با گروه فرامرز پایور هم کنسرتی در تالار وحدت برگزار کرده است. بهرام سارنگ به خاطر ابتلا به بیماری سرطان در آمریکا درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
برخی از آلبوم‌ها: شرح شوق (آهنگ‌ساز: مهرداد دلنوازی)؛ روح سنتور (با تنظیم اسماعیل تهرانی)؛ نشاط‌انگیز (آهنگ‌ساز: داود ورزیده)؛ پنهان در غبار (آهنگ‌ساز: جواد لشکری)؛ اُوینار (موسیقی محلی- با تنظیم مریم سروش‌نسب)؛ کمند عاشق (منتخب آثار)؛ حال دل (آهنگ‌ساز: مهدی ستایشگر)؛ درگاه جمال (آهنگ‌ساز: مهرداد دلنوازی)؛ سرگشته (آهنگ‌ساز: رضا شفیعیان).