بیل، ماکس (۱۹۰۸ـ۱۹۹۴)
بیل، ماکس (۱۹۰۸ـ۱۹۹۴م)(Bill, Max)
| ماکس بیل Max bill | |
|---|---|
| زادروز |
1908م |
| درگذشت | 1994م |
| ملیت | سوییسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در مدرسه‌ی باهاوس |
| شغل و تخصص اصلی | معمار، مسجمه‌ساز، نقاش |
| شغل و تخصص های دیگر | طراح صنعتی، طراح گرافیک و نویسنده |
| آثار | ساختمان دانشگاه اولم |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
| جوایز و افتخارات | جایزه‌ی هنر زوریخ |
معمار، مسجمه‌ساز، نقاش، طراح صنعتی، طراح گرافیک و نویسنده‌ی سوئیسی. ابتدا در کلاس‌های نقره‌کاری شرکت کرد اما بعد از دیدن آثار لوکوربوزیه در پاریس به معماری علاقه‌مند شد و به آلمان رفت و در مدرسه‌ی باوهاوس زیر نظر استادانی چون یوزف_آلبرس، پل کله و واسیلی کاندینسکی درباره‌ی انواع هنرهای زیبا آموزش دید. بعد از این به سوئیس بازگشت و در اولین قدم، خانه و استودیوی شخصی خود را ساخت که اگرچه منطبق بر اصول معماری مدرن بود، اما رگه‌هایی از گرایش به خانه‌های سنتی – مثلاً استفاده از سقف شیب‌دار- نیز در آن دیده می‌شود.
بیل در دهه‌ی 1950م شاخص‌ترین چهره‌ی هنری سوئیس در رمینه‌ی طراحی صنعتی و گرافیک بود. آموزش نزد نسل اول هنرمندان نوگرا در باهاوس و ارتباط نزدیک با ایشان، به او مزیتی منحصر به فرد بخشیده بود و نوشته‌های نظری‌اش پیرامون هنر مدرن به شکلی گسترده مورد استقبال قرار می‌گرفت. در زمینه‌ی طراحی صنعتی، رویکردی عملگرایانه داشت و به کارکرد شیء بیش از هر چیز اهمیت می‌داد. هدف غایی بیل برقراری وحدت میان شاخه‌های مختلف هنرهای زیبا بود. مجسمه‌هایش ظهور مینی‌مالیسم را نوید می‌دهند. این آثار اگرچه در نگاه اول ساده به نظر می‌رسند، در طراحی و تعیین نسبت اجزاء آن‌ها از محاسبات پیچیده‌ی ریاضی بهره گرفته شده است. معروف‌ترین اثر بیل در زمینه‌ی معماری، ساختمان دانشگاه اولم[۱] است. در این ساختمان، او با وجود بودجه‌ی محدود اثری منحصر به فرد آفریده است که در نقشه‌ی آن، اشکال هندسی مختلف به نحوی پیچیده با یکدیگر ترکیب شده‌اند.
بیل در سال 1968م جایزه‌ی هنر زوریخ[۲] را دریافت کرد و به عضویت پارلمان فدرال سوئیس[۳] درآمد. آثار او در گالری‌هایی در سرتاسر اروپا و امریکا به نمایش درآمد و نوشته‌های پرشمارش در قالب کتاب یا بروشور و کاتالوگ برای نمایشگاه‌ها منتشر شد. با این حال، در مجموع تأثیر او بر معماری جهان چندان چشمگیر نبود و برخی دلیل این را پیچیدگی ساختاری مستتر در طرح‌های ظاهراً ساده‌ی او می‌دانند. او در سال 1994م، بعد از سکته‌ی قلبی، در راه بیمارستان درگذشت.
منابع:
The Dictionary of ART, Edited by Jane Turner, GROVE publication
The Oxford Dictionary of Art, Second edition, Oxford University Press