بیژن نعمتی شریف
بیژن نعمتی شریف (قائم‌شهر 26 آذر 1326ش- تهران ۲۳ مرداد ۱۳۹۱ش)
| بیژن نعمتی شریف | |
|---|---|
| زادروز |
قائم‌شهر 26 آذر 1326ش |
| درگذشت | تهران ۲۳ مرداد ۱۳۹۱ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی مجسمه‌سازی- دانشکده‌هنرهای زیبا |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش و مجسمه‌ساز |
| شغل و تخصص های دیگر | عروسک‌ساز |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه‌سازی |
| جوایز و افتخارات | منتخب چهارمین دوسالانه‌ی مجسمه‌سازی ایران (1382) |
نقاش، مجسمه‌ساز و عروسک‌ساز ایرانی. او فارغ‌التحصیل کارشناسی مجسمه‌سازی از دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران (1352) بود. از فعالیت‌های مهم او می‌توان به عضویت در انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز، عضویت در انجمن هنرمندان نقاش، برگزاری 9 نمایشگاه انفرادی در ایران، 14 نمایشگاه گروهی در ایران، چین و... اشاره کرد. او همچنین منتخب چهارمین دوسالانه‌ی مجسمه‌سازی ایران (1382) بوده است.
در نوزادی با انتقال پدرش به کرج برای پروژه‌ی ساخت ذوب آهن کرج، ابتدا مدت کوتاهی در این شهر و سپس با انتقال او به سازمان برنامه و بودجه، در تهران ساکن می‌شوند. بعد از گرفتن دیپلم طبیعی، در رشته‌ی مجسمه‌سازی دانشکده‌ی هنرهای زیبا پذیرفته می‌شود (1347). پرویز_تناولی، اردشیر_ارژنگ، ناهید_سالیانی، پرویز کلانتری، مرتضی_ممیز و محمدامین میرفندرسکی (استاد معماری) از جمله استادان، همچنین محمدعلی_مددی، نیره تقوی و مهین_نورماه از جمله هم‌کلاسی‌های او در این سال‌ها بودند. با پایان یافتن تحصیل در دانشگاه (1352) و گذراندن دوره‌ی خدمت نظام، به عنوان طراح و سازنده‌ی عروسک‌های نمایشی به استخدام کانون_پرورش_فکری_کودکان_و_نوجوانان درآمد. اگر پیش از این عروسک‌هایی را که می‌ساخت، صرفاً تزئینی یا جهت سرگرمی بودند، بعد از این عروسک‌هایش مشخصاً نمایشی و بیش‌تر در ارتباط با تئاتر کودکان بودند. دامنه‌ی کارهای بیژن نعمتی شریف رفته رفته از عروسک‌سازی فراتر رفت و علاوه بر آن، به طراحی صحنه برای تئاتر، و طراحی غرفه برای کانون پرورش فکری...، شهرداری، رادیو و تلویزیون و... پرداخت. همکاری با "مرکز سرگرمی‌های سازنده" و ساخت عروسک‌های محلی ایران، از روی طرح‌هایی که پرویز کلانتری برای این منظور تهیه کرده بود، بخش دیگری از کارهای او در این مدت است.
نعمتی شریف، پیش از آن که وارد عرصه‌ی مجسمه‌سازی شود، عالم نقاشانه‌اش را به طور جدی آغاز می‌کند (1369). یک ضرورت درونی او را به این سمت کشاند. پیش از این، زمانی که دانشجو بود، در ارتباط با فعالیت‌های تالار قندریز قرار گرفت. ولی این تجربه مثل مجسمه‌سازی تا سال‌های زیادی کنار گذاشته می‌شود. ساختن عروسک‌های نمایشی برای او آن‌قدر جاذبه داشت که بر دیگر علایقش فایق آید. هرچند با تأخیری چندساله، اما بالاخره نقاشی و مجسمه را آغاز می‌کند. او از 1369 تا 1375، حجم زیادی از نقاشی‌هایش را، که اغلب در اندازه‌های بزرگ هستند، می‌آفریند و اولین نمایش انفرادی آثارش را در گالری آریا برگزار می‌کند (1375). به رغم استفاده‌ی فراوانی که او از رنگ، در نقش‌برجسته‌ها، نقاشی‌ها و بعدها در مجسمه‌هایش داشته است، همیشه دو وجه تلخی و طنز از اولین کارهایش در کنار هم حضور دارد. در مجموعه‌ی آثار اولین نمایشگاه او، شاهد فضاهایی با پرسپکتیوهای فراخ، ترکیب‌هایی اغلب غیر متمرکز، خطوط و سطوحی صریح و مورب و رنگ‌هایی تخت و درخشان در کنار رنگ‌هایی با پرسپکتیو دورشونده هستیم، به علاوه استفاده‌ی او از دورگیری‌های صریح و تیره‌ای که در اطراف پیکره‌ها انجام می‌دهد. دومین نمایشگاه انفرادی آثار نعمتی شریف سال بعد (1376) در گالری آبان برگزار می‌شود. در این دسته از آثار، تغییرات زیادی قابل مشاهده بود. از جمله فقدان فضاهای فراخ و پرسپکتیوی گذشته و نزدیکی بیش‌ترین حد به اشیا. به طوری که شیء یا اشیا تمامی پهنه‌ی بوم را در بر می‌گرفتند. همچنین استفاده از بافت رنگی و پهنی و زمختی خطوط محیطی. به عبارتی، او وجه بیانی عناصر را به کمک مضامین تلخ خود گرفت تا بر این تلخی تأکید بیش‌تری کند.
نعمتی شریف در 1382 بازنشسته شد و تقریباً از همین ایام مجسمه‌سازی را به طور کاملاً جدی پی گرفت. از اولین مجسمه‌هایی که ساخت، می‌شد بسیاری از دستاوردهایش را در نقاشی و عروسک‌هایش دید. او که طراحی و ساخت عروسک‌های ۵٨ پروژه‌ی نمایشی و غیرنمایشی برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صدا و سیما و... را در کارنامه‌ی فعالیت‌های خود ثبت کرده بود، دانشجویان زیادی را نیز با تدریس در مجتمع دانشگاهی هنر، دانشگاه تهران، دانشکده‌ی تئاتر و سینما، دانشکده‌ی سوره و دانشگاه آزاد آموزش داده بود.
از جمله کارهای عروسکی او به همکاری در آثاری چون بابابزرگ و ترب، کارگاه، مدرسه‌ی خرگوش‌ها، سفر سبز در سبز، زاغچه‌ی کنجکاو و شش کلاغ ویک روباه می‌توان اشاره کرد. او به دلیل ابتلا به تومور مغزی درگذشت.
منابع