تکیه
تَکیه
(در تداول عامه: تِکیه) مکان برپایی مجالس عزاداری، روضه‌خوانی، و تعزیه‌خوانی. در میانۀ آن سکویی (تخت‌گاهی) چهارگوش یا مدور ساخته شده که محل اجرای نمایشِ تعزیه بود. گاه در اطراف این سکو طاق‌نماهایی ساخته می‌شد که جایگاه نشستن تماشاگران بود. اصطلاح تکیه برای خانقاه (محل خلوت و عبادت) صوفیان نیز به‌کار می‌رفت. از مهم‌ترین تکایا «تکیه دولت» بود که به دستور ناصرالدین شاه در محل ارگ تهران (واقع در جنوب غربی عمارت شمس‌العماره) ساخته شد. نیز تابلوی معروفی از کمال‌الملک به‌جا مانده است که در آن مراسم تعزیه در تکیه دولت تصویر شده است. از تکایای دیگر باید از تکیۀ حاجی میرزا آغاسی، سیدناصرالدین، ولی‌خان، حیاط شاهی، حاجی رجب‌علی، رضا قلی‌خان، منوچهرخانی، سرپولک، سیداسماعیل و پاچنار نام برد.