جهانگیر کامیان
جهانگیر کامیان (تهران 1316ش- )
جهانگیر کامیان | |
---|---|
زادروز |
تهران 1316ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | آهنگساز، نوازنده و مدرس سازهای ویولن و پیانو |
سبک | سنتی- کلاسیک |
آثار | یکصد آهنگ برگزیدهی کلاسیک برای ویولن؛ یکصد آهنگ برای پیانو؛ شصت قطعه پیشدرآمد و رنگ: تنظیم برای تار و سهتار- سنتور و عود؛ یکصد قطعه از بزرگان موسیقی کلاسیک جهان: تنظیم برای کلیهی سازها؛ یکصد و بیست آهنگ محلی ایرانی برای ویولن |
گروه مقاله | موسیقی |
آهنگساز، نوازنده و مدرس ایرانی سازهای ویولن و پیانو. از کودکی نزد پدرش به فراگیری ساز تار و گوشههای موسیقی دستگاهی پرداخت. پس از مدتی برای یادگیری ویولن به کلاس عبدالله جهانپناه رفت و با اتمام این دوره، نزد ابوالحسن صبا ردیفهای او را نیز فراگرفت. پس از تکمیل و یادگیری موسیقی ایرانی به ایتالیا سفر کرد و تحت نظر اساتید موسیقی کلاسیک، به فراگیری تکنیکهای آرشهکشی نوین و موسیقی کلاسیک پرداخت و در کنار آن پیانو، سلفژ و سازشناسی را نیز یاد گرفت.
کامیان پس از بازگشت به ایران، مدت ۱۵ سال، با ارکسترهای مختلف رادیو (از جمله ارکستر عبدالله جهانپناه) به عنوان نوازندهی ویولن همکاری کرده است. در سال ۱۳۳۶ شروع به تعلیم شاگردان هـنرآموز در کلاسهای مختلف کرد و به تدریس پیانو و ویولن پرداخت که در این رابطه میتوان کلاسهای کانون هنر و آکادمی موزیک ایران را نام برد. از دیگر فعالیتهای مهم کامیان تاسیس آموزشگاه کانون موسیقی چنگ بوده (1349) که در آن نوازندگان معروف بسیاری، از جمله بیژن مرتضوی و محمدرضا شریفی، آموزش دیدهاند. او حدود 150 آهنگ نیز برای رادیو ساخته که توسط نوازندگان و خوانندگان مختلف اجرا شدهاند.
از جهانگیر کامیان کتابهایی نیز در زمینهی موسیقی منتشر شده است: یکصد آهنگ برگزیدهی کلاسیک برای ویولن؛ یکصد آهنگ برای پیانو؛ شصت قطعه پیشدرآمد و رنگ: تنظیم برای تار و سهتار- سنتور و عود؛ یکصد قطعه از بزرگان موسیقی کلاسیک جهان: تنظیم برای کلیهی سازها؛ یکصد و بیست آهنگ محلی ایرانی برای ویولن و کتاب دورهی مقدماتی ویولن: ویولن، کمانچه، نی، فلوت.