حلال لخته

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حَلّالِ لَخْتِه (clot-buster)

نام رایج گروه کوچکی از داروهای ترومبولیتیک[۱] (حل‌کنندۀ لخته). این داروها برای درمان سکتۀ قلبی به‌کار می‌روند (← استرپتوکیناز). فعال‌کنندۀ بافتی پلاسمینوژن[۲] حل‌کنندۀ لخته است و به‌صورت طبیعی در خون وجود دارد. این ماده مانع از لخته‌شدن بیش از حد خون می‌شود. از نوع صناعی این ترکیب در سکته‌های قلبی، و برای از بین‌‌بردن لخته استفاده می‌کنند. مقدار این ماده در خونِ زنانِ قبل از یائسگی بیشتر از مردان هم‌سنشان است، ولی پس از یائسگی این اختلاف ازبین می‌رود. براساس بررسی‌هایی در امریکا (۱۹۹۵)، تجویز فعال‌کنندۀ بافتی پلاسمینوژن، سه ساعت پس از شروع سکته مغزی، بسیار سودمند است.

 


  1. thrombolythic
  2. tissue plasminogen activator (TPA)