دالهاوس، کارل (1989ـ 1928)
دالهاوس، کارل (۱۹۸۹ـ ۱۹۲۸) Dahlhaus, Carl
موسیقی‌شناس آلمانی. نویسنده‌ای پرکار دربارۀ تاریخ و نظریۀ موسیقی، که کتاب‌ها و مقاله‌هایش گسترۀ عظیمی از سرفصل‌ها و دوران‌ها را دربرمی‌گیرند. معروف‌ترین کار او پژوهش‌هایی در زمینۀ تاریخ و موسیقی قرن نوزدهم است. او تأثیر فوق‌العاده‌ای در علم موسیقی‌شناسی آلمانی‌زبان داشت، و از اوایل دهۀ ۱۹۸۰ با آغاز ترجمۀ آثار مهمش، به مجامع انگلیسی‌زبان نیز راه یافت. دالهاوس اعتقاد داشت که موسیقی را نمی‌توان از فرهنگ و جامعۀ مولد آن جدا کرد؛ بنابراین فهم تاریخ موسیقی تنها به‌کمک فهم تاریخ به‌معنایی گسترده‌تر امکان‌پذیر است. او از نظریه‌های تاریخی هگل و مارکس تأثیر پذیرفته بود، و نیز از رهیافت فلسفی نسبت به موسیقی، برگرفته از تئودور آدورنو. ازجمله نوشته‌های نظری او می‌توان به اصول زیبایی‌شناسی موسیقی (۱۹۶۷) و بنیان‌های تاریخ موسیقی (۱۹۷۷) اشاره کرد؛ پژوهش‌های تاریخی او شامل موسیقی قرن نوزدهم (۱۹۸۰)، لودویگ وان بتهوون (۱۹۸۷) و مقاله‌های گردآوری‌شده در کتاب شونبرگ و موسیقی نوین (۱۹۸۷) هستند.
| کارل دالهاوس Carl Dahlhaus | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۸۹م |
| درگذشت | ۱۹۲۸م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | موسیقی‌شناس |
| آثار | اصول زیبایی‌شناسی موسیقی (۱۹۶۷) و بنیان‌های تاریخ موسیقی (۱۹۷۷) |
| گروه مقاله | موسیقی |
