دشتی، علی (کربلا ۱۲۷۳ـ تهران ۱۳۶۰ش)

علی دشتی;
زادروز	کربلا ۱۲۷۶ش;
درگذشت	تهران ۱۳۶۰ش
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	روزنامه نگار و داستان نویس
شغل و تخصص های دیگر	مترجم، رجل سیاسی
آثار	فتنه (۱۳۲۲)؛ هندو (۱۳۳۳) و جادو (۱۳۳۰)
گروه مقاله	ادبیات فارسی

دشتی، علی (کربلا ۱۲۷۶ـ تهران ۱۳۶۰ش)

روزنامه‌نگار، رجل سیاسی، مترجم، و داستان‌نویس ایرانی. در خانواده‌ای روحانی و اصلاً دشتستانی پرورش یافت. تحصیلات مقدماتی و حوزوی را در عراق گذراند. در بازگشت به ایران به نوشتن برای مجلۀبهار و ادارۀ روزنامۀ شفق سرخ پرداخت. هنگام به‌قدرت‌رسیدن رضاشاه، مدتی خانه‌نشین شد. ایام محبس (۱۳۰۱) خاطرات او از بازداشت کوتاه‌مدتش در ۱۲۹۹ است. بعدها، مدافع سیاست رضاشاه شد و در ۱۳۱۷ سمتی در ادارۀ سانسور شهربانی یافت. در دورۀ محمدرضا شاه، به نمایندگی مجلس و سفارت و سناتوری رسید. دشتی چند کتاب روان‌شناسی از زبان عربی ترجمه کرد و تحقیقاتی دربارۀ شاعران بزرگی چون خیام و حافظ و مولوی و صائب انجام داد. در مجموعۀ داستان‌هایش، فتنه (۱۳۲۲)، هندو (۱۳۳۳) و جادو (۱۳۳۰)، با نثری آهنگین به مضمون‌های عشقی از زندگی زنان ثروتمند با رویکردی روان‌شناختی پرداخت.